Ik herken je verhaal wel een beetje. Mijn schoonmoeder is overleden toen ik 28 weken zwanger was van onze zoon. Ze heeft bijna 10 weken in het ziekenhuis gelegen en uiteindeljjk is ze gestorven. Een hele heftige periode voor ons hele gezin. Mijn man hield zich heel erg groot, maar ik voelde een verandering. Ik heb er met de verloskundige over gesproken en mijn gevoel gedeeld. Dat ik me zorgen maakte over zijn reactie op het moment direct na de geboorte, aangezien mijn gevoel zei dat hij in zou storten. Ik heb dit echt kenbaar gemaakt, omdat ik op dat moment waarschijnlijk niet zo heel veel voor hem kon doen. Toen het zover was en hij kreeg ons mannetje in zijn armen toen kwam de stortvloed aan tranen. Onze verloskundige heeft daar super op gereageerd. Ze gaf naderhand ook aan dat ze blij was dat ik haar had ingelicht. Daarom was ze voorbereid op wat zou kunnen komen. Dus deel je zorgen!! Succes ?