Herkenning: klagen mag, het is pittig met veel op je bordje en nauwelijks tijd om bijbte tanken. Toch had ik graag nog grotere chaos gehad en ook mjjn oudste zoon erbij gehad die nu in dd hemel woont

Zo herkenbaar. En ik maar denken dat het aan mij lag. Ik ben ook moeder van drie kinderen. Een dochter van 7, een zoontje van 3 en een zoontje van 1. Ons laatste jaar was erg hectisch. We konden een huis kopen maar omdat de afhandeling daarvan zo lang duurde kregen we de sleutel 6 dagen voordat ik as uitgeteld van de laatste. Je snapt het wel. Mijn laatste dagen bestonden uit verhuizen. Ik hoopte dat die kleine iets langer zou willen blijven zitten, maar hij kwam precies op de uitgerekende datum. Ik moest 2 dagen in het ziekenhuis blijven. In die tijd heeft mijn man de slaapkamers verhuist zodat ik meteen naar het nieuwe huis kon. De laatste was een echte huilbaby de eerste maanden. Alles heb ik redelijk doorstaan, maar een jaar later kwam de klap. Ik was kapot. Moe, chagrijnig en moe. Chronisch slaapgebrek, noem het maar op. En ja, dan verlies je ook weleens je geduld en schreeuwt terug. En voelt je er dan ook bijna meteen weer schuldig over. Maar je kan als moeder geen vakantie nemen om bij te komen. Je moet gewoon elke dag door. Maar als ik dan 's avonds nog even naar die slapende kleintjes ga kijken denk ik. Ja daar doe ik het allemaal voor. Zij zijn mijn leven.

Dank jullie voor de reacties! Dat doet me goed! :) Respect voor jullie allemaal!!

boek een hotel via vakantieveilingen dan kan je ook niet opruimen in je huis. als ik er echt door heen zit boek ik een nacht weg samen met mijn man en dan is het echt alleen maar slapen en slapen. als je thuis blijft ga je toch automatisch dingen doen in huis.