De internetcommentaren zijn er inderdaad wat meer en doen ook behoorlijk pijn. Maar een reactie op straat van een vreemde is nog vervelender (en waar bemoeien ze zich eigenlijk dan mee?), dan heb ik liever alleen een afkeurende blik, dan dat ze het echte lef hebben om iets te zeggen. Zo had ik toen mijn kleine meisje 6 weken was, en in een behoorlijke huilperiode zat, heel fijn, totaal ongevraagd commentaar gehad van een andere moeder in de bus. Het was toen rotweer en ze huilde al toen ik op de bus aan het wachten was (een bushalte zonder afdakje). Ik begon mijn baby al aardig te leren kennen en hoorde aan het soort huilen dat het huilen om opgepakt te worden was. Maarja... een baby van 6 weken in de regen uit haar wagen pakken is nou niet het slimste, vervolgens tijdens de busrit trouwens ook niet. Een baby zit veiliger in de kinderwagen dan in jouw handen als je in een rijdend voertuig zit, waar trouwens ook te weinig ruimte was om te zitten en ik dus naast de wagen moest staan. Vreselijk vond ik het om mijn lieve schat te laten huilen, maar het kon nu eenmaal even niet anders. Helaas zag een andere moeder dit niet in en kwam met haar heerlijke ongevraagde commentaar wat ze overigens op zo'n geluidsniveau was dat de hele bus kon meegenieten. 'Sorry dat ik het zeg, maar dit is toch belachelijk! Hoe kun je je kind zo laten huilen. Ze huilt al zeker 10 minuten, vanaf de bushalte tot nu in de bus! Het breekt mijn hart!'... Ja, mijne ook, net zoals hetzelfde huilen in die periode nog mijn nachtrust brak en ik erbij liep als een halve zombie. Ze had gelijk de aandacht van de hele overvolle bus erbij die vol vermaak bleef wachten op mijn reactie, die op dat moment nogal suf was: 'Ja wat moet ik er dan aan doen?' Die reactie kwam dus inderdaad niet over als een 'super mom' en ik kreeg een paar afkeurende blikken omdat ik nog steeds niks deed (niks kon doen) om haar te troosten. Gelukkig moest ik er de volgende halte uit, maar zelfs dat duurde nog te lang. Het voelde echt vreselijk en het deed pijn want je bent al zo onzeker op een moment dat je niks aan je huilende baby kan doen, wordt je er ook nog eens een keer op benadrukt. Door die onzekerheid ben ik na het uitstappen bij die bushalte (die gelukkig wel een afdakje had) haar toch wel even gaan oppakken, en ja, zoals ik had gehoord was dat het probleem. Ze wilde mama's aandacht (je weet zelf dus beter wat er aan de hand is). Zodra ik haar weer terug in de reiswieg legde begon het brullen weer, maar toen kon ik gelukkig snel aar huis doorlopen. Het was zeker een ervaring die ik niet vergeet en ik was er die avond nog behoorlijk chagrijnig door, wat zich uitte in allemaal scenario's in mijn hoofd van wat ik beter had kunnen zeggen. Maar het slaat inderdaad nergens op wat mensen voor commentaar kunnen hebben terwijl ze niets van de situatie eromheen weten.

Ja klopt! Ik ga even jouw foto checken. Had jij toen niet iets met Nino of was jij dat niet? En bedankt voor het compliment :-)

Ach, gewoon je eigen ding doen, en de anderen lekker laten. Borstvoeding, niks voor mij, en goh goh, mijn kids groeien ook gewoon, het is een wonder. En oh oh, mijn kids mogen redelijk laat naar bed, dan zie je grote ogen. Alleen die ogen kijken weg als ik zeg dat mijn kids ook niet om half 8 al wakker zijn.... Het fijne is, met de eigen kinderen kun je je eigen afwegingen maken, en daar heb ik een ander niet bij nodig, zo. Punt. Je hebt best een puntje hier beschreven, en een beetje mens weet heus wel dat niemand perfect is, en laat een ander lekker in de waarde!!

Zelf heb ik negen weken borstvoeding gegeven. Alleen het kwam jammer genoeg niet op gang. Ik kreeg er ook nog een ontsteking bij. Dit wil niet zeggen dat je een slechte moeder bent. Maar ik ken het probleem dat andere graag oordelen. Pas geleden heb ik gelezen op mp dat een moeder haar 4 maanden oude baby alleen liet. 5 dagen lang. Helaas heeft het kindje het niet gered, dan kan je spreken over een slechte moeder. Zolang je je baby liefde en alle zorg geeft ben je een geweldige moeder. Groetjes