Proberen uit te leggen wat je weet en ook zeggen als je iets niet weet. Inderdaad wat je ook zelf zegt benoemen wat voor gevoel het de ander kan opleveren. Maar bij een verspreking lach ik even en verbeter ze dan even, waarnaar andere mensen er ook vaak wel om kunnen lachen. Als de jongens verwonderd naar iemand in een rolstoel kijken, dan zeg ik vaak iets van die mevrouw (of meneer) heeft een mooie rolstoel hè (om hierna uit te leggen waarom mensen gebruik maken van een rolstoel).

Ik vertel dat ik ook niet alles weet, en ze het aan de persoon moet vragen

ik stond bij de slager en naast mij staat