Ik ben heel bang voor dit soort verhalen, toch lees ik ze elke keer weer. Mijn vriend wilt graag een kindje. Ik heb altijd gezegd van niet, omdat ik emetofobie heb. Ernstige angst voor overgeven. Ik ben heel bang dat ik een HG zwangerschap zou krijgen... Ik heb echt het idee dat ik eraan onderdoor zou gaan...

Wat heftig dat je het ook gehad hebt, en ja dat het beter gaat is alleen maar wat je iedereen gunt met HG! Bij mijn oudste (11 jaar nu) verbeterde het ook na 26 weken. Nu helaas niet. Blijven volhouden dus! Dankjewel voor je reactie! Xx

wat jij omschrijft herken ik van de zwangerschap van mijn grote dochter, 11 is ze nu. Toen had ik ook HG (al wist ik niet dat het een naam had, en hoorde ik enkel "het hoort erbij") maar dat verbeterde na week 22, en bij 26 weken had ik ook weer energie inderdaad en gaf ik niet meer over. Dit keer heb ik dat helaas niet, had er zo opgehoopt. Maar goed. Zofran is inderdaad, 1 van mijn medicijnen die ik heb. En zonder zou ik het ook echt niet trekken. Het maakt dat ik kan eten (eenzijdig maar toch!) genoeg om geen sonde nodig te hebben, vocht blijft een probleem maar af en toe dus weer aan het infuus. Snap dat je er flashbacks van krijgt, en dat je nu niet aan een nieuwe zwangerschap moet denken. Gelukkig hoeft dat nu ook niet, en helaas mocht je het graag willen is het nogal een keuze die je maakt. Het is echt heftig om dit dor te maken. Xx

Hoi Louise, Heftig is het he, de HG. Ja ik heb vanaf 17 weken Zofran, naast nog andere medicatie. Meestal laat het me net genoeg drinken en ik kan er in elk geval zelfstandig door eten. Ook al is het eenzijdig. Maar alsnog beland ik aan het vocht infuus. Maar zonder zou helemaal geen optie zijn. Ja, ik kijk heel erg uit naar het einde van deze weg. Xx