Wat een heftig verhaal! Hoe is het nu met je zoon? Het lijkt me erg zwaar om tiener moeder te zijn, maar als je dan ook nog een kindje hebt met een zware hartafwijking wordt het nog zwaarder. Knap dat je dat vol houd. Heb je ooit wel eens overwogen om de zorg voor je zoon aan andere over te dragen? Dan ontzie je je zelf wel een beetje. Wat vinden je klasgenoten en vriendinnen hier eigenlijk van. Die zullen vast ook wel trots zijn, en waarschijnlijk helemaal verliefd zijn op je zoontje. Baby'tje en kleine kinderen doen het bijna altijd goed bij tieners. Er zit alleen wel ook een andere kant aan natuurlijk. En die maak jij ook mee. Heel veel sterkte met je zoon en ik hoop dat alles goed gaat en blijft gaan. Groetjes, Mariska