Ik heb een HELLP gehad nadat ik al 12 u eerder was bevallen.. gelukkig lagen we nog in het ziekenhuis waardoor ik daarna een aantal dagen op de IC heb gelegen en de eerste paar dagen niks van mijn dochtertje heb meegemaakt. De dagen zijn als een waas aan mij voorbij gegaan.

Bij onze dochter Pip heb ik het HELLP syndroom gehad en via spoedkeizersnede bevallen met 32.3 wekenbij onze zoontje Dex pre-eclampsie bevallen via geplande keizersnede met 37 weken

Heb 4 kindjes . 3 x hellp 1 x zwangerschapsvergiftiging . ( t kan dus ook goed gaan ! ) eerste met 30 weken zonder voortekenen een enorme plas bloed in t toilet . Hals over kop naar t ziekenhuis . Eendenbek erin maar konden niet zien waar t bloed vandaan kwam ! In bed ctg eraan . Hartje klopte maar zakte steeds veel te laag . Longrijping medicijnen en weeremmers erin . Ik moest volledige bedrust . Maakte de zuster nog een fout door mij onder de douche te zetten . ( dan maak je ween tja wist ik veel ) na 2 weken werd mijn buik steeds platter .( navelstreng bleek gedraaid en ze had al t vruchtwater opgedronken om in leven te blijven ) voor mij was dit een teken dat ze er echt uit moest ! Zelf gestopt met de weeremmers en s middags kwam er een ervaren gynocoloog langs (nu met pensioen oudere man ) deze baby moet er nu uit !!. Kreeg de keus zelf proberen of keizersnede . Gekozen zelf te proberen ook al lag de placenta half voor de uitgang ( daar bleek dus t bloed vandaan te zijn gekomen ) Had ween om de 5 minuten maar mocht wel beginnen met persen . Uiteindelijk gelukt maar baby gelijk weggenomen . Er bleek geen couveuse vrij te zijn . Dus ze werd naar een ander ziekenhuis gebracht . Ik moest nog een week in t ziekenhuis herstellen dus haar niet gezoen de eerste week . Ze woog 1300 gram in week 32 geboren . Ik was helemaal opgeblazen band gevoel nog lang gebleven sterretjes zien maagkramp gevoel dat ik stikte . En omdat ze zo klein was flink gesknipt . 22 hechtingen binnen en buiten . Kreeg ook nog een Borst ontsteking . Een drama maar alles kwam goed met beide . Volgende zwangerschap moest ik direct in ziekenhuis onder controle ( onbezorgde zwangerschap had ik uiteraard niet ) baby vol gehouden tot week 38 en ik voelde me behalve moe wel oké . Dus bij kindje nummer 3 totaal verrast dat ik opnieuw hellp kreeg ! Blijkt bij mij erfelijk te zijn . In week 35 . 2500 geboren . Maar placenta trok niet goed samen . Enorme bloeding net niet aan t infuus . Afgeraden om meer kinderen te nemen . Na de derde heb ik n trage schildklier opgelopen waardoor ik 2 miskramen kreeg . Heb gegoogled en gezocht hoe ik t zou kunnen voorkomen .ik deed bij nummer 4 t volgende . Eerste 3 maanden selenium tabletten geslikt om mijn antistoffen te verlagen ( dit werkte ) karnemelk gedronken van begin tot eind ( haalt gifstoffen uit je bloed ) zwangerschapsvitamines van begin tot eind en ook na de zwangerschap had ik beter nog er door kunnen slikken . Kinderasperine ( dit is erg belangrijk ) van begin tot eind zodat t bloed verdunt en er ten eerste minder kans is op miskraam en ten 2 e het voorkomt hoge bloeddruk ! Het is allemaal niet medisch bewezen maar nummer 4 is gehaald met 37 weken ( 2000) gram . Na de bevalling een stuip gekregen en hub terug naar t ziekenhuis ( zonder baby ) bleek dat de hellp erger was geworden na de bevalling ( toen ik dus niks meer slikte ) . Kinderen zijn gezond en sterk . Nu 16. 14. 8 en 5 maanden oud . Dus wie doorzet wint maar t is stress stress stress en voor mij is t nu met 4 klaar . De gedachte dat ik bijna mijn partner met 4 kinderen heb achtergelaten spookt nog door mijn hoofd . Voel me ook nog steeds niet rondzweven op n roze wolk ( beetje depressief ) maar t komt vast goed . Baby groeit als kool ( zie foto )

Hallo dames, op 2-1-2016 was ik zwanger van mijn zoontje Ryan. 32+4 dagen. Ik voelde me al eventjes niet zo lekker vanaf 31-12 in de nacht. Toch afgewacht ik was zelf heel moe dus dacht heb slaaptekort. 2-1-2016 om 06.15 werd ik wakker en bleek ik zwarte ontlasting te hebben. Omdat ik al een tijdje aan het sukkelen was met bloedcontroles en ctg en urinecontrole ivm eiwit in de urine dacht ik, ik bel toch maar mijn arts is op wat het kan zijn. 1ste zwangerschap dus totaal geen idee. Ik moest gelijk komen. Eenmaal aangekomen om 06.35 gelijk naar een kamer gebracht. Toen we daar waren wou mvr een ctg maken. En ja hoor daar kwam de grootste angst van iedere zwangere vrouw. Geen hartslag???? inwendige echo en ja Ryan was overleden. Blijkbaar was ik zo ziek en had ik zo'n hoge bloeddruk dat ik zelf op het randje van de dood lag. Mijn man kon zijn oren niet geloven en was bang. Ons zoontje was overleden in mijn buik en bijna verloor hij mij ook nog. Bloedplaatjes waren zo laag dat ik zo snel mogelijk een bloedtransfusie moest krijgen. Ondertussen waren mijn schoonzus en zwager er al en waren mijn zus en schoonbroer en moeder onderweg naar mij. Ik was zo kapot van verdriet dat ik compleet wegzakte en het allemaal niet meer mee kreeg. Op 3-1 kreeg ik net voor de middag een ballonnetje ingezet om ontsluiting te crieeren. Op 4-1 in de ochtend weeen opwekkers. Om 15.00 5cm ontsluiting en flinke weeen. Kreeg een morfine pompje om de pijn te verlichten. Om 15.43 hield ik het niet meer. Niemand geloofde me maar ik had persdrang, dokters erbij en ja hoor binnen 43 minuten volledige ontsluiting. Het begon. Alles werdt gereedgemaakt en ik mocht beginnen. Binnen 8 minuten tijd is Ryan geboren. Het liefste schreeuwde ik het uit dat ze iets moesten proberen ookal wist ik dat het niet ging. Ryan geboren om 15:58 ???? iemand die ook zoiets heeft meegemaakt? Hellp syndroom ????????