Jeetje zeg.. dat is ook heftig voor jou geweest. Is dat contact helemaal verbroken met je 'soort van ouders' ?? Ik moet eerlijk zeggen dat mijn band met me moeder nu dus echt veel minder is.. ik miste haar vorig jaar toen ze 3 weken op vakantie was enorm erg. En nu.. zijn die zelfde 3 weken zomer vakantie om gevlogen.. heb haar totaaaal niet gemist. De band met me schoonouders was altijd een beetje.. hmm zeg maar ! Maar zij begrijpen veel meer en met hun vind ik het dus ineens veel gezelliger. Gek he?! Wel fijn dat je zo sterk bent geweest en het gewoon goed hebt gezegd. Mijn moeder vergelijkt t ook wel met ons (mijn broer , ik en me zusje) maar dat is zo lang geleden, dat het soms lijkt dat ze de leeftijd en het slaap gedrag etc niet meer kan koppelen.. maar goed. Hopelijk gaat t wel beter..

Oe zo herkenbaar. Door dit is de goeie band gebroken met toen ook een soort ouders voor mij en me beste vriendin toen der tijd bu zo 1.5 jaar geleden. T begon al tijdens me zwangerschap. Dit moet je doen dit niet. Oe dit is echt niet goed hoor. 1 maal bevallen boos dat ik ze niet gebeld had om bij de bevalling te zijn. Durfde ze niet te zeggen dat ik het niet wou en zei steeds we zien wel. Toen ik bevallen was belande mijn zoontje na 2 dagen in ziekenhuis. Toen kwamen ze de dag erna en t begon goed niet gelijk die opmerkingen. Toen het laatste half uur moest ik de borstvoedingen doorzetten moest ik dit en dat. Met alle tekst en uitleg erbij. En alles wat mijn zoon had had zij ook met haar zoon meegemaakt tig jaar geleden. De maanden die volgde. Dag in dag uit. Ze bedoelde hè goed hoor hoop ik dan maar op maar toen is de bom gebarsten. Ik zei dat ik het op mijn eigen manier doe en als ik hun mening wou weten het zelf zou vragen. En als ze mening willen delen dat ze eerst vragen of ik er op zat te wachten. Konden ze niet hebben en moest gelijk al mijn spullen meenemen en moest al hun spullen geven oa een jasje voor de kleine die ze gegeven hadden aan me. Advies is wees altijd eerlijk en luister naar je gevoel.

Jeetje zo n opmerking is idd wel heftig en kan ik begrijpen dat dat je enorm dwars kan zitten. Mijn moeder denkt soms dat me zoontje al 1.5 is.. ze zei toen hij net 4 maanden was, jaa straks gaat hij al naar 2 slaapjes toe. Ze bedoelen het idd goed en soms is t slikken wat ze zeggen, maarja soms kan t ook gewoon echt te veel zijn. Elk kind is anders. . Mijn zoontje wil ook alles zien..in de kinderwagen slaapt hij dus nooit.. hoe klein hij ook was. Behalve met een doek over de wagen.. heel soms haha. Ik merk nu idd ook dat hij begint te tijgeren en meer bewegen en af en toe slaapt hij ineens 1.5 uur.. dus wie weet gaat het toch goed komen haha.

Tja moeders maken zich ook zorgen om hun kleinkinderen. Mijn dochter is ook enorm gevoelig voor prikkels. Ze wil alles zien en meemaken en proberen. Ze is nu 8 maanden en slaapt nog steeds niet zoveel als haar leeftijdsgenoten overdag. Maar nu ze kruipt verbruikt ze meer energie en slaapt ze overdag makkelijker. Een paar maanden terug had ik het over het moeilijke slapen met mijn moeder. Ze maakte een opmerking van "misschien is het wel een adhd-rtje. Op dat moment had ik er al wat van gezegd maar toen ze weg was begon het me steeds meer dwars te zitten. Ik heb haar gebeld en gezegd dat ik het een onnodige opmerking vond en ze me daarmee onzeker maakte. Waarom zo'n label plakken terwijl ze gewoon een vrolijk ondernemend kind is. Als er echt iets is dan zien we dat later wel. Gelukkig begreep ze het en vond het fijn dat ik aangaf datzecte ver was gegaan met haar opmerking. Moeders, ze bedoelen het goed, maar af en toe kunnen ze beter hun mond even houden.