Het is heftig, heel heftig

De andere blogs heb ik jullie verteld dat mijn zoontje een hersentumor had. Het bleek goedaardig godzijdank! 

We dachten dat na de operatie, onze nachtmerrie voorbij was. Helaas bleek dat anders.

Mijn zoontje kreeg hersenvlies ontsteking, hersenvocht lekkage.. zijn wond achter zijn hoofd ging daardoor niet goed dicht. Vocht bulten want achter af hersenvocht bleek te zijn. Naar een aantal keer te hebben dicht gemaakt bleef hij hoge druk in zin hoofd houden.

Door middel van lumbaal puncties konden ze meten hoe hoog deze was. Uit eindelijk heeft hij een drain gekregen.

Een VP drain die hij voortaan heel zijn leven zal moeten hebben. Voor altijd de zorg, wat de drain kan defect gaan of verstopt raken. Dit laatste gebeuren afgelopen december.

Hij moest opnieuw mer spoed geopereerd worden, deze keer was ook anders. Aangezien ik niet mee kon ik kon niet bij me kind zijn. Mijn partner was er uiteraard bij. Maar zelf heb ik hier een zware klap van gehad. 

Oktober 2020 hebben wij een dochtertje gekregen, dus moesten mijn partner en ik ons splitsen.

Hij was in het ziekenhuis, en ik bij onze baby van bijna 2 maanden oud.

3 maanden geleden ben ik zelf helemaal ingestort. Mijn automatisch piloot die 2 jaar lang heeft aangestaan deed het niet meer. Ik was letterlijk uitgeschakeld.

Het leven met kind die ziek is geweest en daarnaast NAH heeft overgehouden heeft diepe indruk op onze gezinsleven.

Hier wil ik graag verder op in gaan. Maar dit doe ik in een andere blog.