What will it be, a he or a she?! 💖💙🧸

18 juli 2022, een dag voordat ik 23 zou worden, hadden we de geslachtsbepaling met precies 16 weken. Niemand wist dit! Op ons werk hadden we verteld dat we nog een keer terug naar de verloskundige moesten komen om nog het een en ander te bespreken, daar we de week ervoor niet samen konden gaan aangezien mijn vriend toen Corona had (en ik de volgende dag ook). Dat was geen probleem, en dus gingen wij zo rustig mogelijk naar de praktijk. Dit was nog best lastig, want met een halfuurtje zouden we gewoon weten of we een jongetje of een meisje zouden krijgen! Ondanks dat ik al wel een vermoeden had, was ik erg benieuwd of dit zou kloppen of niet. Ik was dus best nerveus! 😬

We komen binnen en ik mag meteen gaan liggen. Ons kleintje lag lekker rustig te bewegen, vergeleken met de vorige keren, dus dat was wel even fijn. De kleine werd even nagelopen of alles er nog goed uit zag en toen werd er gekeken naar het geslacht. Eerst vanaf de zijkant, daarna via een potty-shot. Zag ik daar twee balletjes?! Hij lag erg met zijn knietjes opgetrokken en tegen elkaar aan, waardoor het niet goed te zien was of het twee balletjes waren die we zagen of wat opgezwollen schaamlipjes. Dus: even wat porren op mijn buik en daar ging hij alweer anders liggen. Nu konden we beter kijken. Weer eerst via de zijkant en daarna via een potty-shot. De echoscopist zet het beeld even stil en wijst met de muis tussen de beentjes en zegt: nou, de heer des huizes krijgt er versterking bij! Het is een jongetje! Ik keek mijn vriend aan en kreeg tranen in mijn ogen, we krijgen dus echt een jongetje! 💙💙💙

In mijn vorige blog over de 13-weken echo vertelde ik al dat ik aan de nub dacht te zien wat het zou worden. Tot die echo was ik er echt van overtuigt dat we een meisje zouden krijgen. Ik sprak continue over 'haar' en 'zij' en kon alleen maar denken aan meisjesnamen en -kleding. Tot die echo... Na de echo gingen we op vakantie en tijdens onze vakantie had ik me helemaal verdiept in al die bakerpraatjes. Ondanks dat het bakerpraatjes waren, vond ik het wel leuk om eens te kijken wat er bij mij uitkwam en of het zou kloppen. En wat bleek? De nub stond wel erg overeind en niet mooi in lijn met het ruggetje zoals bij meisjes. En het schedeltje vond ik wat hoekig. Alles, inclusief de Chinese kalender en de plek van de placenta bij de eerste echo, wees op een jongetje. Oké, even tot me laten bezinken. Het is niet dat ik het niet leuk zou vinden om een jongetje te krijgen, integendeel! Dat ik mijn vriend leerde kennen had ik het al snel over dat het mij leuk leek om eerst een jongetje te krijgen en later een meisje. Dat leek mij echt geweldig en de kans dat dat nu dan zou kunnen gebeuren, was nu dus aanwezig. Ik zou alleen wel liegen als ik zou zeggen dat ik niet even aan het idee moest wennen. Ik was er namelijk echt van overtuigt dat het een meisje was 🫣. Ik ben ook bij mijn moeder geweest die bij mij heeft gependeld met mijn verlovingsring. Bij haarzelf en mijn zus klopte dit en dus was ik wel benieuwd wat er bij mij zou uitkomen. En wat bleek? Jongen-jongen-meisje. Miskramen worden daarbij meegerekend, dus dat zou betekenen dat de miskraam die ik in maart heb gehad een jongetje zou zijn geweest. En ook hierbij dus weer een jongetje.

Nu bij deze echo werd ons vermoeden dus bevestigd, we krijgen een jongetje! 🥹 En wat zijn we daar blij mee! Zeker mijn vriend was helemaal in de wolken en heeft die dag meerdere keren gezegd: 'Goh, we krijgen gewoon een jongetje!', met een twinkeling in zijn ogen. Super om hem ook zo blij te zien! 🥰 Voor hem is het nu ook zoveel echter. Hij krijgt natuurlijk minder van de zwangerschap mee, aangezien hij die zwangerschapskwaaltjes niet heeft gevoeld of gaat voelen. Toen moesten we weer terug naar werk. Wat is het dan lastig om je mond te houden, het liefst kwamen we al roepend binnen: 'It's a boy!'. Maar nee, nog even geduld.

De volgende dag was ik jarig en mijn schoonouders, broer en zus zouden daarvoor bij ons komen eten. Ik heb snel kaartjes gekocht en een foto van de echo geprint waarop je kon zien wat we zouden krijgen. Deze hebben we in het kaartje gestopt en wilden we aan hen geven tijdens het eten. We waren zo benieuwd hoe ze zouden reageren! 🥰

Na de cadeaus gingen we eten. Zodra we aan tafel zaten deelden mijn vriend en ik de kaarten uit met de mededeling dat we ook nog iets voor hen hadden. Ze openden de envelop en zagen de foto. Mijn schoonvader zei gelijk: het is een jongetje! De rest was de foto nog aan het bestuderen en toen iedereen hun gokje had gedeeld vertelden we dat we inderdaad een jongetje krijgen. Ze waren allemaal super blij!

Zondags vierden we mijn verjaardag voor mijn familie. Het werd warm dus zouden we gaan barbecuen. Ik had 3 blauwe rookkanonnen gehaald die ik door 3 mensen wilde laten afvuren. Mijn vader moest die dag werken en kwam dus wat later, dus moesten we al die tijd nog ons mond houden over het geslacht. Best lastig als mensen ondertussen aan je vragen wanneer we de geslachtsbepaling hebben! 😂 Want ook mijn familie wist niet dat we die die week al hadden gehad.

Eindelijk was mijn vader er ook en konden we het bekend maken. Ik haalde binnen de rookkanonnen en vertelde dat we ook nog iets bekend willen maken. Mijn zus riep gelijk: 'Ahhhh jullie weten het geslacht!'. Mijn nichtje, moeder en tante wilden graag de kanon afvuren. Daarvoor vroegen we eerst wat iedereen dacht dat het zou worden. Bijna iedereen, op mijn vader, moeder en broer na, dacht een meisje. We telden af... 3....2....1... en na een luide knal vloog het blauwe poeder ons om de oren, gevolgd door gejuich. Mijn zus was enorm verbaasd dat het toch een jongetje was (want ook zij dacht net als ik eerst dat het echt een meisje was) en mijn moeder gaf gelijk al aan dat het pendelen bij mij dus ook klopte. Ja, inderdaad! 🥹

Nu onze familie het wist, konden wij er ook eindelijk open over praten. Het fantaseren over de babykamer en uitkiezen van de kleuren kon beginnen! En waar ik ook naar uitkeek: EINDELIJK kon ik kijken voor babykleertjes! Veel kan ik nog niet halen, aangezien onze kleine man in december/januari geboren zal worden en het dus hartje winter is. Maar toch!

Wij zijn dolblij en kunnen niet wachten om onze kleine man in onze armen te mogen sluiten! 💙🧸 Nu nog de 20-weken echo en hopen dat die goed is, en dan zit ik alweer op de helft!