Versie in het ziekenhuis

Ik had s’morgens een afspraak bij de verloskundige, we zouden mijn bevalling gaan bespreken en de controles werden gedaan. Ik had verteld dat de baby naar mijn idee nog steeds in stuit ligt, ik had niet echt het idee dat hij gedraaid zou zijn. Ik heb niets geks gevoeld wat dat betreft. Ik moest op de bank komen liggen en er werd gevoeld en voor de zekerheid nog even een echo gemaakt. Wat ik al dacht..hij lag nog steeds eigenwijs te zijn en lag met z’n koppie boven en z’n billetjes naar beneden. Er werd gevraagd aan mij of ik het zag zitten om een versie (draaipoging) te doen. Dit wilde ik wel. Je hebt wat dat betreft al weinig zicht hoe de bevalling gaat verlopen dus dit was iets wat ik wel wilde om nog een beetje met vertrouwen mijn bevalling in te gaan. Ik werd s’middags gelijk al gebeld door de verloskundige dat ik 4 dagen later al in het ziekenhuis werd verwacht om te kijken of het ziekenhuis überhaupt wilde draaien. 

Maandag; we hadden de afspraak om 15.10 op de afdeling moeder en kind. Dus we waren netjes op tijd en zaten te wachten in de wachtkamer. We werden naar binnen geroepen en er werd een echo gemaakt. Ik had genoeg vruchtwater en hij was nog niet ingedaald met z’n billetjes dus ze zagen een versie wel zitten. Dit moest met lichte spoed want wat als meneer ineens gaat indalen?! Dan word de versie lastiger. Dus dan maar gelijk die dag dag erna! Dinsdag dus, spannend!! Alles werd uitgelegd en besproken. Ze gingen met de versie proberen om hem eigenlijk koppeltje te laten duikelen in m’n buik. Ik vond het een spannend idee vooral met de navelstreng maar ik ben volledig gerust gesteld en dacht let’s do it! 

Dinsdag; We moesten ons 10.00 uur melden in het ziekenhuis. Hoe dichter we bij het ziekenhuis kwamen hoe zenuwachtiger ik werd. Slik! 

Ik werd bij binnenkomst aan de CTG gelegd. Ik moest hier ongeveer 3 kwartier aan liggen zodat ze goed zijn hartslag in de gaten kunnen houden en mij natuurlijk ook. Daarna werd de versie gedaan en daarna zou ik weer 3 kwartier aan de CTG liggen, baby’tjes merken hier wel wat van dus vandaar dat ze zijn hartslag in de gaten willen houden. Zodat we allebei weer in de goede conditie het ziekenhuis kunnen verlaten. 

De eerste CTG was keurig dus we konden beginnen. Alles werd rustig weer uitgelegd. Mijn benen iets om hoog en m’n hoofd iets naar achteren zodat ik goed kon ontspannen. Je kon een prikje krijgen, deze helpt je een handje om je baarmoeder te laten ontspannen. Ze stelde voor om het te proberen zonder omdat mijn buik best ontspannen voelde (hoe dan?!) ik was helemaal niet zo ontspannen maar dacht prima laten we het proberen. Ik ben toch altijd wel van mening om het eerst zonder te proberen, daarna kunnen we het altijd nog doen! 

Mijn buik werd ingesmeerd met gel en ze begonnen z’n billen op te tillen, automatisch kwam z’n hoofdje al iets omhoog/schuin te liggen waardoor hij al snel de kop rol maakte en met z’n koppie naar beneden ging liggen. Tadaaaaa we waren klaar! Binnen 3 min 😳 had dit niet verwacht maar ik was opgelucht. Gelijk de echo erop en hij lag keurig naar beneden. 

Ik werd weer aan de CTG gelegd voor de 3 kwartier en als dit allemaal goed was dan mochten we weer lekker naar huis toe. CTG was goed wel had hij heel eventjes dat hij daalde in hartslag omdat hij iets slaperig was dus moest er wat langer aan blijven liggen. Ik moest trouwens in kleermaker zit gaan zitten. Na 20 min begonnen mijn voeten en benen te slapen en mocht gelukkig  een andere houding aan nemen. 

De CTG werd er af gehaald en voor de alle zekerheid nog eventjes gespiekt of hij nog goed lag. Dit was zo! Dus we mochten naar huis toe. Hij is heel de dag best actief geweest in m’n buik, hij moest vast even een andere houding aan nemen en wennen dat hij nu anders lag. Was al heel blij dat hij zo bewoog🥰

Morgen controle bij de verloskundige of hij toch niet stiekem terug gedraaid is. Dit alles is me allemaal mee gevallen maar wel weer een ervaring.