Verschillende diagnoses in een korte periode.

21 november 2019, de dag dat ik in het ziekenhuis zat tegenover de gynaecoloog. Een tijdje na onze eerste OI behandelingen, controles, bloedonderzoek en onzekerheid. De uitslagen van de bloedonderzoeken, echo's werden vandaag verteld. Niets vermoedend zat ik daar alleen tegenover de gynaecoloog. (Ja op dit moment ging ik elke afspraak alleen) De gynaecoloog begon te tekenen op een formulier, steeds meer woorden en mijn gedachten dwaalde af. Uiteindelijk hoorde ik de diagnose PCOS vallen. Alles werd weer scherp en ik begon opnieuw te luisteren naar zijn verhaal. Alles wat hiervoor gezegd is, heb ik niet meegekregen en is langs me heen gegaan. 

PCOS, ik begon te huilen. Ik had zelf natuurlijk al op google gekeken naar alle diagnoses die er waren en bepaalde symptomen van mezelf al in hokjes geplaatst. Kan ik nu nog wel een kindje krijgen? Wat houd dit in voor vervolg stappen? Welke mogelijkheden blijven er over? Kan ik dit opeens hebben? Hoe kon de vorige zwangerschap zo makkelijk gaan? Hoe kon ik zo snel zwanger zijn? Zoveel vragen had ik op dat moment en ik durfde er géén één te stellen. Ik was verslagen... 

Noem me naïef maar ik dacht echt, de vorige keer zwanger worden ging zo makkelijk. Nooit had ik verwacht überhaupt in een fertiliteit traject te komen. Helaas was niets minder waar, al een jaar lang OI gedaan en nu pas onderzoeken naar eventuele oorzaken. Mijn ontevredenheid over het ziekenhuis groeide op dat moment. Ik heb een jaar lang OI gedaan zonder resultaat, maar ook zonder onderzoeken en nooit verder gekeken. Al die tijd heb ik mijn vertrouwen aan de professionals gegeven en op dit punt kwam ik er pas achter dat ik het veel te ver heb laten komen. 

Ondertussen zijn we al bijna 2 jaar verder. 

Heel wat OI behandelingen, IUI behandelingen en zelfs 1 ICSI poging met 3 terugplaatsingen verder. 

De dag dat ik een miskraam kreeg werd ik gebeld door de kliniek waar ik mijn intake had gehad. Zoveel meer persoonlijkheid in het eerste gesprek. Het was een telefonisch consult. Ik zat met tranen en negatieve testen in mijn hand aan de telefoon, er werd mij verteld dat uit de bloedonderzoeken géén PCOS werd geconstateerd en dat zij graag meer onderzoeken zouden willen doen voor eventuele andere diagnoses. 

Later gebeld naar het ziekenhuis voor een nieuwe terugplaatsing met de vraag of ik een telefonisch consult kon krijgen met mijn eigen arts. Dit was mogelijk en kon 15 april om 12:00 uur. Dat is fijn. 

Tijdens het telefoon gesprek werd bevestigd dat er in de computer inderdaad bij de laatste bloeduitslagen staat dat er geen PCOS geconstateerd is en dat dit wel in de verslagen staat van het vorige ziekenhuis... 

Zoveel vragen, zoveel onzekerheid, zoveel onduidelijkheden. Hoe kan dit dan? De laatste onderzoeken waren in augustus 2020. Hoezo is dit mij niet verteld? Ik moet nu vragen naar mijn eigen diagnose terwijl jullie daar al 8 maanden hebben staan dat mijn diagnose niet eens klopt. 

Boos hing ik de telefoon op. Wachtend op verder onderzoek..

Hopelijk volgende keer beter nieuws. 

Liefs, Lieke