Update

Met wat weeën de afgelopen dagen komt de blog steeds niet af.

Het is nog veel te vroeg, de echo om te kijken of de cervix lengte wordt verkort is er ook al een keer geweest, maar het lijkt allemaal niets te doen... 

32 weken vandaag, weer niet geslapen, weer gerommel en vanmorgen kwamen de krampen weer zo hard dat ik niet meer stil kin zitten. 

Net als gisteren en eergisteren, toen ik echt dacht dat ik ging bevallen, maar ineens alle weeën ermee stopten.. 

M'n lieve buurvrouw die mee ging de auto wegbrengen naar de maker. En hem vervolgens toch ook maar weer ging ophalen omdat mijn man het toch onveilig vond. 

Die auto, die eigenlijk best een dag had kunnen wachten, maar vanwege de weeën toch liever bij huis staat, voor het geval we ineens in het ziekenhuis moeten zijn. 

Het had ook niet veel uitgemaakt. Na 1 uur slaap, al 3 nachten lang ben ik vandaag ook niets waard. 

M'n vriendin zei vorige week dat het vast spanning moest zijn. Kanker, Chemo, plots zwanger en dan ook nog eens niet weten wat er met je kind aan de hand is. 

Feit blijft wel dat m'n buik zich niet meer ontspant, behalve in bad, als ik mazzel heb. 

De baby, ontmeetbaar op P0, was de laatste guo weer wat op het lijntje gezakt met lengte van de armen en benen. 

Het hoofd gaat echter wel hard met een bovengemiddelde. 

Daar waar ik dacht deze laatste guo antwoorden te krijgen, bleven de professionals weer vaag. 

Het kostte me een aantal telefoontjes, mailtjes en een bericht in mijn medisch dossier voordat ik na de 3e keer eisen, eindelijk een doorverwijzing kreeg naar het wkz. 

Ineens was de zorgvraag zo uitgebreid dat ik zelfs op 2 verschillende expertises "recht had" op een second opinion. 

De eerste vanwege de armen en benen die 6 weken groeiachterstand hebben. 

De tweede vanwege de klinisch geneticus. 

Nou, doe ze dan alle 2 maar. 

Na 2 werkdagen en het weekend ertussen belde ik ze zelf maar op. Het wkz ging 2 dagen dicht dus ik moet nog wat langer wachten op mijn afspraak. Dan is het nog een wachtlijst want het is druk en daarna moet de gyn nog beoordelen hoeveel spoed welke aanvraag heeft. 

Ik lachtte als een boer met kiespijn toen ik dit mijn man vertelde. "Dit wordt pas na de geboorte hoor" , zei ik. 

Ons kind heeft geen signalen van gezondheidsgevaar, dus dit is geen dringende zaak. 

Ik werd na een paar uur al gebeld. Ik kan een week later al terecht. 

Pfoe, nog net optijd... 

Nu geduldig wachten tot de afspraak..