Samen zwanger met je beste vriendin, alleen één baby is hier op de wereld☆

Als de dag van gisteren kan ik het nog herinneren. Minimaal vijf dagen in de week gingen we samen naar de sportschool. Onder het trainen door waren we non stop aan de klets. Naomi (vriendin) wist dat we gingen proberen voor een volgend kindje. Al ver voordat ik een positieve test had wist ik dat het ‘raak’ was. Daar hadden we het dan ook veel over. Toen ik na twee weken eindelijk de test in handen had die mijn zwangerschap bevestigde kon ik niet wachten om het te vertellen. Toen ik het aan Naomi vertelde, was ze ontzettend blij en gaf zij kort daarna aan dat zij er ook voor gingen. Wat hoopte we dat het snel zou lukken en wij samen zwanger zouden zijn. Vijf weken later vertelde Naomi dat ook zij in verwachting was. Wie had dat gedacht. Allebei in één keer raak! Hoe leuk ! We genoten enorm. We melden ons aan voor zwangerschapszwemmen, zwangerschaps yoga en we gingen regelmatig op pad om te gaan baby shoppen. Daarnaast stuurde we elkaar allerlei leuke tips en weetjes door.

Toen kwam de Corona. Yoga en zwemmen stopte, naar de winkels gaan was nog een optie maar vooral ik was wat gespannen voor de Corona. Er was op dat moment nog niets bekend over de effecten van Corona bij zwangere vrouwen. Geen idee wat dat zou doen met onze baby.

Naomi en ik werken beide voor dezelfde organisatie en daar zeiden zij ook dat het beter was dat wij niet meer naar locatie kwamen. Daar zaten we dan bij huis terwijl wij pas twintig en vijfentwintig weken zwanger waren. Wel zijn wij blij dat onze werkgever ons deze ruimte geboden heeft. Gelukkig hadden wij elkaar en was het mooi weer. Hele dagen liepen we samen met Sepp (die niet meer naar de opvang mocht) door het bos, picknicken in de tuin, alcohol vrije cocktails op het terras en volgde we de zwangerschapsyoga online.

Samen fantaseerde we over hoe de kleintjes er uit zouden zien, wat het geslacht van de baby van Naomi zou zijn, waarom mijn buik twee keer zo groot was als die van Naomi en hoe alles zou veranderen wanneer ze geboren zijn. De kleintjes samen zien opgroeien leek ons fantastisch. Eigenlijk konden we er niet over uitgepraat raken. Één moment zat ik zo ik mijn verhaal dat ik zelfs de naam van onze baby heb verklapt.

Maar toen werd onze droom abrupt verstoord. Na een zwangerschap van negenendertig weken en zes dagen ging de bevalling helemaal mis. (lees mijn voorgaande blogs voor het hele verhaal) Mijn baby (Daaf☆) was er niet meer. Naomi was gelukkig nog wel zwanger en bij haar ging het goed. Naomi is van zichzelf enorm nuchter en raakte daardoor niet in paniek. Wel heeft deze gebeurtenis een enorme impact op haar gehad. Mijn verhaal stopt hier waar haar verhaal nog verder gaat. Haar bevalling verliep goed en hun prachtige dochter June is geboren. Ondanks ons verdriet om Daaf zijn wij heel blij met de komst van June. Meestal kan ik het ook goed los van elkaar zien. Daaf is Daaf en staat los van June. Doordat zij eigenlijk dezelfde leeftijd hebben zijn sommige momenten wel heel confronterend. Gelukkig kunnen wij hier samen heel goed over praten. ♡!

Tekst geschreven door Naomi:

Van gezamenlijke droom naar een nachtmerrie.    Eén volle dag had ik nodig, om te beseffen wat de woorden: "Daaf leeft niet meer" betekenden. Ik kon én wilde het niet geloven. Negen maanden lang, leefde ik hier met jullie naar toe. Alles in één klap weg. Ondanks dat voelde ik ontzettend de behoefte om Daaf te knuffelen, zoals ik dat al negen maanden voor ogen had.. Hij was zó mooi, zó af. Ik maakte mij ontzettend druk, over hoe ik er voor jullie kon zijn. Hoe ga je hier mee om? Hoe sta je klaar voor vrienden die hun kindje zijn verloren? Soms voelde ik mij schuldig om mijn eigen verdriet, want het is Daaf die is overleden en dat is hun baby.. Daarbij, ik was gewoon nog zwanger en had als alles goed ging straks wel een levende baby.. Een roerige tijd volgde, waarin we gelukkig uitspraken hoe we ons voelden. Het is ook heel heftig om alles van zo dicht bij mee te maken, je staat zo ontzettend machteloos. Wat overheerst is dat ik vooral heel trots ben op Danique, Sjoerd, Sepp & Daaf☆ Je wordt zo ontzettend gemist mooi ventje♡

Met liefde geschreven.                                                                     Heel veel liefs,                                                                  Naomi en Danique ♡