positieve zwangerschapstest en het vertellen aan de nieuwe opa's en oma's

Met kerst in 2017 ben ik met mijn vriend naar Amerika gegaan. Net daarvoor (november) was ik gestopt met de pil. Hoe leuk zou het zijn om op vakantie zwanger te worden. Om niks aan het toeval over te laten heb ik ovulatietesten op vakantie meegenomen. Toen we rond oud en nieuw door de sneeuw aan het wandelen waren en ik het mega warm had (ben een enorme koukleum dus bij aankomst in het hotel heb ik gelijk een test gedaan. Deze was positief :) 

Thuis gekomen voelde ik me anders dan normaal, een beetje zweverig. Verder nog geen klachten. Zaterdag 13 januari had ik een feestje. Ik zou die dinsdag pas ongesteld moeten worden maar wilde voor de zekerheid toch maar een testje doen vanwege dat rare gevoel. En ja hoor een heel licht streepje. Ik vond het nog te licht om het aan mijn vriend te vertellen dus hield ik het voor me, ging met de auto naar het feestje en kon dat als smoes gebruiken dat ik niet kon drinken. 

De volgende ochtend weer een testje gedaan en nu was de streep echt heel goed zichtbaar. Ik had voor de zekerheid voor mijn vriend een boek gekocht van Kluun 'help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt. Om 7 uur had ik de test gedaan. En normaal wordt mijn vriend wel een keer wakker om bijvoorbeeld naar de wc te gaan, maar nu lag hij diep in coma, lag ik daar t wachten met mijn positieve test. Hem wakker maken wilde ik ook niet. Toen hij om 11 uur nog niet wakker was deed ik net of ik een hoestbui had en werd hij wakker. Ik me verontschuldigen dat ik hem per ongeluk wakker had gemaakt, maar dat ik voor hem een cadeautje had die hij uit mocht pakken. Hij was nu toch wakker. ik gaf hem het boek. Hij was nog enorm slaperig en reageerde niet echt enthousiast op een boek aangezien hij net 3 boeken op vakantie had gekocht. Hij pakte het uit en zei: 'geef dat boek maar een andere keer, als je zwanger bent'. Ik antwoorde: 'dat is precies wat ik nu doe'. Oei daar moest hij even van bijkomen. Hij had niet verwacht dat het zo snel raak zou zijn. We waren pas 1 maand bezig. Wat een geluk hadden we dat het zo snel gelukt was. Veel mensen in mijn omgeving hebben er heel lang over gedaan en bij sommige is het nog steeds niet gelukt helaas. Dus we kennen ook hoe dat het kan zijn als het niet lukt. 

Vrijdag 16 februari hadden we onze eerste echo en deze liet een kloppend hartje en een beweeglijk kindje zien. 

Daarna hadden we een druk familieweekend. Allebei onze ouders zijn gescheiden dus we konden naar een hoop adresjes om mensen blij te maken. 

Die avond gingen we met mijn schoonvader, zijn vriendin en de zus van mijn vriend een hapje eten. We hadden een fotoboek gemaakt van onze vakantie en deze wilde we laten zien. Op de laatste pagina hadden we de echo geplaatst. Mijn stiefschoonmoeder en schoonzusje wilde als eerste het boek bekijken. Ondertussen waren er allemaal kinderen voorbij aan het rennen, iets wat voor wat irritatie zorgde bij mijn schoonvader en zijn vriendin. Toen ze op de een na laatste pagina waren, net voor de echo, rende er weer een kind langs mijn schoonvader en die maakte toen de grap 'maar goed dat wij nog geen opa en oma zijn' en mijn vriend antwoorde 'wat niet is kan snel komen'. Mijn schoonzusje had de opmerking snel door en keek wild naar mij en naar mijn vriend. Mijn stiefschoonmoeder sloeg de laatste pagina om en had het ook door en begon te lachen. Mijn schoonvader had nog niks door en wilde het boek ook zien en begon weer vooraan. Mijn schoonzusje hielp even mee en bladerde naar de laatste pagina.  Ook hij had door en was, ondanks zijn opmerking van net, heel erg blij. 

Na het eten fietsten we naar huis, onderweg komen we dan langs mijn schoonmoeder, daar brande nog ligt en ze hadden ons voorbij zien fietsen en vroegen ons binnen. (dit hadden we al gehoopt, mijn schoonzusje was speciaal mee gegaan). Ook daar lieten we het album zien. Mijn schoonmoeder zat naast mijn vriend en ze zaten heel erg rustig door het album te bladeren. Bij de laatste pagina moest ze enorm huilen van blijdschap. Een hele mooie reactie. 

Zaterdags gingen we langs mijn moeder. Zij zag gelijk dat er iets in het album geplakt zat en ging meteen naar de laatste pagina. Daar zat de echo en ook zij moest enorm huilen. 

'S middags ging ik naar mijn zus. Zij was ziek maar omdat ik haar al even niet had gezien ging ik er toch even langs, met het album natuurlijk. Ook zij reageerde heel erg gaaf. Ze was heel blij om tante te mogen worden. 

Die zondag kwam mijn vader met zijn vrouw. Hij wilde al heel lang opa worden. Elke keer als hij weer met een baby op schoot zat liet hij een foto zien hoe leuk dat wel niet stond. Zij hadden iets door. Ik wilde namelijk heel graag dat ze langskwamen maar eigenlijk hadden ze weinig tijd. Dus toen ze binnenkwamen vroeg mijn stiefmoeder gelijk of ik zwanger was of dat we toevallig getrouwd waren in Amerika. Ik wuifde het weg en bood ze koffie aan. Een goede 45 min ging voorbij en we hadden het over van alles en nog wat. Oja, jullie kwamen voor het vakantieboek. Ze dachten helemaal niet meer aan het feit dat ik misschien wel zwanger kon zijn. Dus zonder die gedachte gingen ze het boek bekijken. Ook hun reactie was heel mooi om te zien. Ze waren oprecht blij. Eindelijk ging hun grote wens om opa en oma te worden in vervulling.