Oh, baby! "Mijn vakantie kon bijna niet doorgaan"

Nadat de eerste 16 weken in het teken stonden van doodziek zijn, leek het nu wat beter te gaan. Met 16 weken hadden we een afspraak gemaakt voor een geslachtsecho. Helaas lag de baby met de billen achter de placenta en was er op geen enkele manier te zien wat het geslacht was. We mochten de week erna terug komen, toen was het gelukkig wel te zien! Tijdens de echo kregen wij het geslacht al te horen en dat liet ik weten aan de taartenbakster (tip: @juf.bakt). Dat weekend maakten we met een taart aan onze familie bekend dat ik een jongetje in mijn buik had! De vulling van de taart was blauw! 

De weken erna hield ik nog steeds veel rust, maar langzaam wat kleine klusjes doen voor de babykamer ging wel - lees: in minime stapjes meehelpen. Robert en de opa’s klusten er wel flink op los en intussen werd de babykamer ook gestuukt. 

Met 19 weken hadden we de 20 weken echo. De dagen er naartoe vond ik zo intens spannend, dat ik weer enorm veel moest spugen. Tijdens de echo werden gelukkig geen afwijkingen gevonden en ons mannetje leek helemaal gezond! Wat een opluchting!

Maar, helaas bleef het alsnog weer spannend. Met 17 weken heb ik contact gehad met iemand met het varicella-zoster virus (waterpokken). Helaas bleek ik geen antistoffen te hebben en moest ik dus zo snel mogelijk immunoglobuline toegediend krijgen. De kans dat je daarna alsnog besmet raakt is aanwezig, maar de besmetting loopt dan meestal minder heftig. 

Met 20 weken voelde ik mij wat minder fit en ‘s avonds ontdekte ik ook wat bultjes. Het jeukte enorm en in paniek heb ik de verloskundige opgebeld. Waarschijnlijk de waterpokken, dat zou betekenen dat ons zoontje toch gevaar loopt in de buik, een besmetting in de baarmoeder kan namelijk zorgen voor aangeboren afwijkingen. De verloskundige overlegde met de gynaecoloog en uiteindelijk bleken er geen vervolgstappen nodig: ik had de immunoglobulines op tijd gehad en hopelijk zou dat ervoor zorgen dat de besmetting mild zou verlopen. 

En niet alleen de gevolgen voor ons kindje hielden mij bezig, hoe stom ook: ik wilde zo graag op vakantie. Onze vakantie stond gepland voor het einde van die week en wanneer ik heel ziek zou worden kon dat mogelijk niet doorgaan (de kans op ziekenhuisopname is vrij groot bij een waterpokken besmetting op volwassen leeftijd). Uiteindelijk bleek het allemaal paniek om niets: ik heb alleen wat blaasjes gehad en was wat verkouden. Omdat de 20 weken echo de week ervoor goed was, was het op dat moment ook niet nodig om een GUO te laten maken, vanwege de termijn gingen de artsen er vanuit dat het waarschijnlijk niet schadelijk was geweest voor de baby. En dus konden we op vakantie!  

Hoe dat ging lees je in de volgende blog 😁