MIJN ZIEKENHUISOPNAME

het was donderdag 24 december 2020 ik had een controle bij mijn verloskundige op texel. ik keek hier altijd enorm naar uit om ons kleine meisje te zien. de echo was helemaal goed, alleen had ik helaas een te hoge bloeddruk en omdat ik daar nooit last van heb gehad in mijn zwangerschap moest ik op controle komen in het ziekenhuis. de verloskundige belde het ziekenhuis om te kijken of ik nog terecht kon, ik moest bootje 14.00 naar de overkant ( ik woon op texel )

en had om 14.45 een afspraak op de polikliniek er werd weer een echo gemaakt en die zag er heel goed uit,de dokter zij nog kom over 2 weken maar terug, dan gaan we weer even goed kijken. ik moest alleen nog wel even langs de verlosafdeling voor een ctg en bloedonderzoek, daar lag ik dan aan de ctg! heerlijk om je dochter te horen.

de verloskundige kwam naar 1.5 uur met de uitslag helaas was mijn bloed niet helemaal goed en dachten ze aan het HELLP syndroom. ik mocht wel naar huis maar ik moest heel rustig aan doen ( eigenlijk geen kerst vieren ) dus op naar huis, het was een saaie kerst, maar alles voor de gezondheid van je kleine meisje. ik moest zondag 27 december om 11.00 terug komen, en opnieuw aan de ctg en bloedafname, helaas dit zag er niet goed uit, ik moest blijven. mijn bloed was van alles aangetroffen en mijn bloeddruk ook veelte hoog ik had dus het HELLP syndroom

enorm verdrietig toen we huis nieuws hoorde en dat ik moest blijven en ook niet meer thuis kwam tot dat ik bevallen was. helaas mocht er ivm mer de corona niet veel visite komen, 1 iemand per dag van 2 uurtjes mijn bed werd klaar gemaakt op de zaal en ik kon naar mijn bed, het bed waar ik 2 weken gelegen heb,

het was 31-12-2020 oud en nieuw, helaas ook in het ziekenhuis ( het was heel rustig ) ik was helemaal alleen op de afdeling en gelukkig mocht mijn man blijven slapen die avond, zodat ik niet helemaal alleen was, we hebben spelletjes gespeeld en heerlijk eten besteld, om 00.00 kwam de verpleging nog met een 0.0 champagne en hebben we het mooie vuurwerk even bekeken en zijn daarna heerlijk naar bed gegaan

helaas ging het per dag slechter met mij ( gelukkig zat mare nog goed en lekker in mijn buik )ik heb me zelf niet zo ziek gevoeld, ja alleen bandenpijn en duizeligheid.

op 05-01-2021 hebben ze daarom ook besloten om mij een ballon te geven en me te gaan inleiden, o jeetje als ik hier aan terug denk wat heeft dat mij pijn gedaan, de eerste keer het ballonnetje plaatsen lukte niet helaas, ik had denk ik te veel zenuwen want JA nu ging het wel gebeuren, na de 2 de poging zat hij goed, en kon het wachten beginnen. mijn man mocht vanaf vandaag tot aan de bevalling blijven logeren, zo dat hij er sowieso bij kon zijn.

in de nacht van 06-01-2021 om 02.30 kreeg ik enorm veel pijn, ik kon bijna niet eens meer lopen maar ik moest naar de wc, dus hup ik ging, gelukkig kwam ik een verpleegster tegen en ik zij dat ik niet meer kon, zoveel pijn had ik. ik werd in een rolstoel gezet en naar een verloskamer gereden, ik dacht nog zou het nu al begonnen zijn. ik kreeg allemaal onderzoeken, maar helaas er was niks aan de hand.ik kreeg een heerlijk rustgevend medicijn en kon nog even een paar uurtjes slapen, om 07.00 kwam de verloskundige langs om te voelen of mijn ballon al los zat en ik eventueel al wat ontsluiting had, en wat bleek de ballon zat los. het kon beginnen ik had 2 cm ontsluiting, ik mocht nog even douchen en werd daarna naar de verloskamer gebracht,

ik kreeg weeën op wekkers om het allemaal op gang te laten komen, want ja ik was nu wel heel erg ziek geworden, de weeën werden wel erg maar kon ze eerst nog goed weg puffen. tot dat het 10.00 was ik kon niet meer, het deed heel veel pijn, en we besloten een ruggenprik te gaan nemen, o jeej weer een naald en weer paniek o wat was ik bang, maar gelukkig viel het alles mee en werkte het snel, ik kwam weer terug op de afdeling waar mijn man op me wachtte. ik heb denk ik geslapen van 12.00-17.30 ik was zo moe van alles wat er gebeurd is. heerlijk even de rust tot dat ik mocht gaan persen. om 17.30 had ik 6 cm ontsluiting, het zal nu niet lang meer duren, om 18.30 had ik 9 cm ontsluiting en lieten ze mijn ruggenprik wat uitwerken zodat ik straks de persdrang kon gaan voelen. om 18.45 had ik 10 cm ontsluiting en kon ik straks gaan beginnen, o wat was ik zenuwachtig en zo blij om jou straks te gaan ontmoeten, ik ben om 19.00 begonnen met persen en om 19.28 ben jij geboren mare mare woog 2520 gram en was 47 cm een lief klein meisje,ze is geboren met 36.6 weken en  je werd meteen mee genomen door de kinderarts voor onderzoeken en prikjes, gelukkig was alles goed met jou, zo trots op jou ons meisje!

om 20.15 mocht ik even lekker douchen en daar knapte ik heerlijk van op. om 21.00 werden wij heerlijk naar een kamer voor ons 3e gebracht, en ja met uitkijk op de teso ( texelse boot naar texel ) we hoopte stiekem dat we snel naar huis konden, want ja 2 weken in het ziekenhuis dat was wel heel lang en genoeg.

met mare ging alles goed, ze werd elke ochtend op haar suiker geprikt en elke dag was hij helemaal goed, ik had gelukkig ook weinig last meer van mijn bandenpijn, ik werd nog wel even een paar keer geprikt om te kijken of mijn waarden ook al naar beneden gingen,

eindelijk kwam daar het verlossende woord we konden naar huis!! heerlijk 09-01-2021 zaten we op de boot naar texel en kon het genieten met zn 3e in ons eigen huis beginnen