Mijn wens was 3 kindjes

Als je mij vroeger als kind vroeg hoeveel kindjes ik hoopte te kunnen en mogen krijgen, dan was mijn antwoord altijd 3!

Op latere leeftijd week ik hier niet van af! Als ik dan eens een leuke jongen had ontmoet, of mijn vorige vriendjes, dan zei ik ook altijd 3 kindjes.

Ik ben nu moeder van 2 gezonde kindjes en hier stopt het bij.

Ik ben namelijk bang om zwanger te zijn, en bang om nog eens te bevallen. Ik had nooit gedacht dat dit een reden voor mij zou zijn dat ik mijn wens zou laten liggen.

Lisse is in 2018 geboren met 34+6 weken. Los van wat kwaaltjes in de zwangerschap, is deze verder redelijk goed verlopen! Ik heb een vroeggeboorte gehad, en er was geen duidelijke aanwijzing hoe dit heeft kunnen gebeuren. Mijn bevalling was niet leuk (daarover heb ik geschreven in mijn eerste blog) ,maar toch weerhield mij dit niet om nog eens te proberen voor een tweede kindje! Onze lieve Senn is in september 2020 geboren.

Deze zwangerschap vond ik een hel.. Ik was ontzettend veel onder controle (uiteraard ontzettend blij mee geweest) waardoor ik alles precies wist hoe het met de baby ging. Ik wist altijd precies hoe groot hij was, hoe zwaar en of hij dus ook goed mee groeide. Als dit een keertje stil bleef staan, dan waren er alweer vervolg onderzoeken.. Ik bleef vloeien waardoor ik een uitstrijkje heb moeten laten maken, heel veel CTG's gehad, een nacht opgenomen geweest omdat mijn bloeddruk opeens ontzettend hoog was, vaak minder leven gevoeld en daardoor weer halsoverkop richting het ziekenhuis moest. Dit heeft veel impact gehad op mij. Ook vanwege corona.. Mijn vriend mocht nergens bij zijn. Zelfs niet bij de 20 weken echo.

Toen Senn zich 29 september aankondigde, is hij binnen anderhalf uur geboren! Dit is zo ontzettend snel gegaan! En heb alles zo bewust meegemaakt dat dit mij bang heeft gemaakt. Misschien klinkt het raar, en in vind het zelf ook heel lastig uit te leggen, maar de pijn kan ik nog voelen, de precieze details! Ook de hechtingen kan ik nog voelen als ik eraan denk! En dan heb ik het nog niet over de naweeën die een week hebben geduurd.

Ik denk dat ik voornamelijk erg bang ben dat ik bijvoorbeeld bij het derde kindje niet op tijd in het ziekenhuis ben om te bevallen, misschien weer een vroeggeboorte, misschien toch deze keer wel zwangerschapsvergiftiging...

Ik zou nog wel 100 kindjes willen hebben! Ik vind het geweldig! Maar mijn lichaam is voor mijn gevoel niet sterk genoeg om eventueel nog een derde kindje te dragen.

Ik ben ontzettend dankbaar dat ik 2 fantastische mooie gezonde kinderen op de wereld heb mogen zetten!

En hier ga ik ook ontzettend van genieten!