Snap
  • Zwanger
  • Miskraam
  • verdriet
  • bevruchting
  • eenmiskraam

Mijn eerste miskraam

Toen onze Noor 1 jaar was hadden jordy en ik het erover wat we graag wilde qua 2de kindje. Ik wil namelijk geen grote leeftijdsverschil maar ik zit ook met de PCOS die ik heb. Gelukkig heb ik wel bijna elke maand een menstruatie alleen echt een cycles zit er niet in. Het is heel wisselend wanneer ik mijn menstruatie heb.

We gaan voor een tweede kindje hebben we afgesproken. De eerste 2 maanden was geen succes. Telkens hoop je als je menstruatie uit blijft dat je zwanger bent. Maar de test geeft negatief aan dus het is toch echt wachten op mijn menstruatie. De 3de maand deed ik wat later een zwangerschapstest. Ik moest al een week geleden mijn menstruatie hebben gehad. Dus ik ging maar weer testen en ja hoor. Een heel licht 2de streepje. Ik twijfelde of het wel echt zo was maar ze zeggen een streepje is een streepje hoe ligt hij ook is. Die dag heb ik gewerkt en liet ik jordy nog even niks weten. Vind het zo stom om dat over de telefoon te vertellen dus wachten ik tot we klaar waren met werken. We eten s'maandags altijd bij mijn schoonouders dus ik kon het nog niet gelijk zeggen. We reden met 2 aparte auto's op en de terugweg naar huis stonden we naast elkaar voor het verkeerslicht. Ik maakt naar jordy een zwangerschapsgebaar. Hij deed zijn raampje naar bedenen en zei.. 'ben je zwanger' ja riep ik volmondig. Hij was net zo blij als mij dat het gelukt was. 

De volgende dag deed ik nog een test en ook daar stonden 2 streepjes en 1 was er weer heel licht. Ik zou nu ongeveer tussen de 4,5 a 5,5 weken zijn. Na 2 dagen deed ik nog een clear blue test met indicator. Deze gaf aan 1-2. Dat betekend 3 a 4 weken. Nog erg vroeg dus. Ik belde de verloskundige en vertelde wanner mijn laatste menstruatie was. Ze zou omdat je pcos hebt halen we er een week vanaf. Dus laten we er vanuit gaan dat je 4,5 week bent. We plande een eerste afspraak. 

Eind van de week ging ik naar mijn ouders. Ik heb een hele goede band met mijn ouders dus ik wilde het ze graag vertellen. (mijn zus wist het al want moest het iemand vertellen en mijn zus is tevens mijn beste vriendin) voor Noor hadden jordy en ik een shirtje gemaakt met een rebus erop. Waar stond 'ik word grote zus'. Mijn ouders schokken want me zus was net een dag ervoor bevallen van haar tweede kindje. De ene net bevallen de ander weer zwanger. Natuurlijk vonden ze het wel mega leuk! 

We sliep die nacht bij mijn ouders. De volgende dag stond ik op en ging ik naar de wc. Ohnee bloed.. Rustig blijven geen paniek. Misschien valt het wel mee. Ik vertelde het jordy en mijn ouder. Kijk het even aan zeiden ze. Misschien is het wel van de innesteling. Ik deed een mandverbandje in en ging met mijn moeder naar het ziekenhuis om mijn zus op te halen die eindelijk naar huis mocht na haar bevalling. Toen ik daar rond liep wist ik voldoende. Ik voelde dat ik leeg liep. Dit is echt niet goed. 

Aangekomen vanuit het ziekhuis bij mijn zus thuis ging ik even naar de wc. Het was net of ik ongesteld was geworden. En het bleef maar lopen. Ik wist het zeker. Dit was een miskraam. Na het weekend belde ik de verlofkundige en ik bloeide nog steeds. Zij gaven aan dat het hoogstwaarschijnlijk een miskraam was. Ik kon over een week ook nog een testje doen om het voor de zekerheid te checken. Moest de bloeding wel in de gaten houden. Als ik bleef bloeden of het zou stoppen en weer terug komen dan moest ik contact opnemen. Maar na 5 dagen stopte het. 

De week erna deed ik een test en deze was negatief. Het klinkt misschien raar maar ik kan er kog best goed mee omgaan. Ik houd me heel erg vast aan de gedachten 'als het goed was geweest had mijn lichaam dit niet gedaan, mijn lichaam heeft een keuze gemaakt en dit is niet voor niets geweest'. Natuurlijk ben ik ook heel verdrietig want het kindje was zo welkom geweest. 

Een gekke opluchting is dat ik opgelucht ben dat me lichaam dit zelf gedaan heeft. En niet dat we bij de eerste echo slecht nieuws zouden horen. En ik daarna misschien wel pillen moest gebruiken. Dan liever op deze manier. 

Voor nu hebben we ervoor gekozen om eerst weer even een menstruatie af te wachten. Ik moet dit even verwerken en het moet een plekje krijgen. Als dat gelukt is kijken we weer verder. 

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Tessa_the_mom?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.