Mijn allereerste post

Na bijna een jaar anoniem berichten te lezen hier op mamaplaats, vandaag mijn allereerste post! Feitelijk geen idee waarom ik dit doe, misschien om van me af te schrijven wat vele om mij heen niet begrijpen. Ik zal me even voorstellen..

Ik ben Nikki, 27 zomers oud en vandaag de dag bijna 25 weken zwanger van ons tweede kindje. De baby in de buik maakt het goed, groeit goed, alle echo’s waren positief en we weten al dat het een meisje wordt. 

En dan is er ons eerste kruimetje, Thomas. Deze maand 14 maanden en druk bezig met gaan lopen. De wil is er, nu alleen het evenwicht nog. Thomas is een heerlijk kereltje. Wijs, grappig en een mooie bos haar. 

Al in de zwangerschap van Thomas kreeg ik vrij vroeg te maken met bekkeninstabiliteit, vanaf 18 weken zwangerschap kwam ik thuis te zitten met pijn en dit is eigenlijk nooit helemaal over gegaan. Na de bevalling, die 36 uur duurde, zat ik helemaal ‘vast’ van mijn nek tot mijn stuitje en had ik een brandwond tussen mijn bovenbenen opgelopen. Pas toen de brandwond was geheeld, kon ik mij weer focussen op het herstel van mijn bekken. Na veel fysiotherapie en veel bezoeken aan een orthomanueel therapeut ging het 10x beter. Maar toen: weer zwanger. Dat stond niet in de planning, maar was wel gewenst. Helaas betekende dat wel funest voor mijn bekken, want ik kreeg dit keer veel en veel sneller last van mijn bekken, bovenbenen en lage rug. Gelukkig heb ik een fijne fysiotherapeut gevonden die mij goed begeleid en masseert. Dagelijks probeer ik de oefeningen te doen, maar veel vaker heb ik teveel pijn om te bewegen en is een warme/hete douche en liggen het enige wat helpt.. mijn lijf heeft het zwaar te voorduren (Net als mijn vriend.. haha) maar we zijn inmiddels over de helft van de zwangerschap en we geven niet zomaar op! 

Wellicht ontmoet ik hier andere leuke mama’s met al dan niet een soortgelijke situatie! Who knows ☺️