7 jaar geleden
kraamweek, zou ze dit keer weer komen?
Hoe leuk zou het zijn, weer dezelfde kraamhulp. We gingen er niet vanuit maar...
maar...
Bij Sofi hadden wij twee dames. De eerste dame was er 5 dagen en toen was haar dienst afgelopen. Voor de resterende dagen kregen wij een andere. De eerste dame zo lief, zacht, luisterde naar je, nam de tijd. Gehuild, nee gejankt heb ik toen ze weg ging. Toen kwam de tweede dame en dit was een compleet tegenovergestelde persoon dan de eerste. Groot, fors , harde stem en ik gaf borstvoeding en had de aanleg technieken van de eerste dame al geleerd. Maar de tweede dame pakte mijn borst en pakte Sofi en drukte haar heel ruig tegen me aan. Ik schrok ervan. En ik was al 'labiel' door het vele bloed verlies en met een HB van 3 was ik net niets waard. Dus had ook de ballen niet om er wat van te zeggen. In de avond toen mijn vriend thuis was overlegd dat ze daarbij niet hoeft te helpen indien ik het zelf aangeef . En toen ging het goed. De laatste dag van kraamweek verloor ik nog een stolsel en alles werd zwart voor mijn ogen. Met tegenzin heb ik oppas voor mezelf geregeld haha. Anders was het niet vertrouwd aangezien mijn HB nog niet normaal was.
Bij Mees mochten we, na een nacht in het ziekenhuis, in de middag naar huis. Wie zou er komen. We hadden aangegeven de eerste dame weer te willen hebben. Ik zat op de stoel, want op de bank zitten ging niet na wat down under reparaties, en daar kwam ze aan. Mijn vriend deed de deur open, het was stil en toen moesten ze lachen. Het was dezelfde dame als bij Sofi. De eerste dame was er weer! Gelijk was daar weer de klik en vol met hormonen kon ik niets anders dan lachen en huilen. Na de tweede dag kwam er nog een stagiaire. Een vrouw van in de 40 maar ook een super leuk mens! Een kraamweek waar ik met super veel leuke herinneringen op terug kijk! Een afscheid met veel tranen en een lach!
En dan bij Noor. In de nacht bevallen en om 13:00 uur mochten we naar huis. Weer bij de intake aangegeven, mocht het mogelijk zijn dan graag weer die dame. Daar zaten we op de bank, vol spanning wie er aan zou bellen. De auto kwam aangereden en er stapte twee dames uit. Ik herkende de eerste dame niet. Het waren twee anderen. Wat ik voelde was teleurstelling, angst en onzekerheid... De twee dames waren op zich wel aardig, maar toch vergelijk je het met hoe het was bij de eerste dame. Onbewust, bewust. Want dit ging de vorige keer anders.
Daar waar het afscheid kwam was het een hand en tot ziens. Geen afscheidstranen, geen gevoel 'en hoe doen we dit nu verder. . . '
Kraamweek. Kraamzorg. Kraamvrouw. Ik heb zorg gehad, de benodigde check ups. Een kraamweek heb je dan automatisch. Maar ik heb me geen kraamvrouw gevoeld..
anoniem2017
De eerste was een schat van een vrouw, was lief, niet op de voorgrond, streek zelfs de onderbroeken van vriendlief. Ook de nigste week dat dat gebeurde en kwam rond 9 uur ( vrind horeca dus eerder was niet nodig ) en ging om 14:00 uur ( was tennistournooi) en het ging gewoon goed. Lekker zelf aantutten, fijne kraamweek en ze gaf mij een goed gevoel dat ik na de week het zelf gewoon goed aankon. De tweede hadden wij aangegeven dat wij graag dezelfde kraamhulp hadden, tot wij 2 weken voor de uitgerekende datum hoorde dat onze kraamhulp van van baan was verandert naar een andere kraamzorg. Dus dat gingen wij niet meer veranderen, wij zouden het wel zien. De tweede stond voor 8 uur voor de deur en bleef haar uren uitzitten tot 16:00 uur. Ze stofzuigde de tafel en alles was " geweldig" kon dat woord aan het einde van de week niet meer horen. Ze was meer aanwezig en ik was eerlijk gezegt blij dat ze klaar was aan het einde van de week. Ze was niet verkeerd, maar niet mijn type vrouw. Ik deed niet aan middagslaap, voelde mij goed en zij vond dat ik moest. Sorry maar of ik nou op bed of in de bank lig, dat bepaal ik echt zelf.
Ladu
jammer is dat je hoopt op iemand een op een bepaald gevoel, wel fijn dat je twee redelijk fijne kraamweken hiervoor hebt gehad. helaas kennen veel vrouwendat helemaal niet..