Ik ben zwanger, HELP!

Siebe en ik kopen in juni 2019 ons eerste huis. Hiervoor woonden we samen in een appartement van ik denk zo’n 50m2. Toen we het huis net gekocht hadden, dacht ik rond de kerst zal alles wel klaar zijn en zitten we er gezellig bij..dit liep een beetje anders, want eigenlijk is het nog steeds niet helemaal naar wens, gelukkig al een tijdje niet meer in de troep🙂

Het is 4 februari 2020, we zitten nog volop in de verbouwing. Ik ben al een paar dagen extreem moe, maar niet zo gek als je naast fulltime werken ook een huis verbouwd. Mijn werkgever vraagt die dag of het wel goed met mij gaat. Ik zeg hem dat het prima gaat, maar dat ik wel een beetje moe ben. Onderweg naar huis gaat dit gesprek nog een keer door mijn hoofd. Wat gek dat hij dit vraagt. Ik ben ook wel extreem moe en voel ook al een paar dagen gekke plopjes in mijn onderbuik. Als ik thuis ben rond 1 uur besluit ik een zwangerschapstest te doen, mijn vriend is op dat moment helemaal niet thuis, maar dan weet ik zeker dat dat het niet is..ik had mijn broek nog niet naar omhoog  of al twee blauwe streepjes. Dit had ik niet aan zien komen, wat nu? Ik ben blij, heel blij, want dit is wat ik van kind af aan al wenste, ooit moeder mogen worden. Mijn vriend en ik hebben hier ook al wel gesprekken over gehad, maar voor nu past het eigenlijk nog niet in ons leven. We zitten nog volop in de verbouwing. Ik moet het hem vertellen, maar moet nog een paar uur wachten voor hij thuis is. Ik probeer verder te gaan met de dagelijkse dingen, maar mijn hoofd staat er niet naar. Ik probeer soep klaar te maken voor het avondeten, maar halverwege stop ik en rijd ik naar de winkel om een nieuwe zwangerschapstest te kopen, waarom ik dat deed weet ik eigenlijk niet. Ik wil graag het boek van Kluun kopen om het mijn vriend te vertellen, maar het is overal uitverkocht. Ik koop een romper en besluit dit samen met de zwangerschapstest in te pakken. Mijn vriend komt om 17:30 eindelijk thuis, ik ben zo zenuwachtig. Hoe zal hij reageren? 

Hij komt eerst met een klaagzang over zijn dag. Ik probeer er naar te luisteren, maar kan het eigenlijk niet volgen. Hij gaat nog even naar de wc en eet nog een bak kwark leeg. Eindelijk ziet hij het pakketje staan en vraagt voor wie het is. Ik zeg dat het voor hem is en hij vraagt waarom. Ik zeg: “omdat ik heel veel van je hou”.

Hij pakt het uit en vraagt wat het is..ik zeg wat denk je dat het is? Betekent dit dat je zwanger bent? Waarop ik in huilen uitbarst. De spanning van de hele middag komt eruit en dit is het moment waarop hij gaat reageren. Hij pakt mij vast en geeft me een hele dikke knuffel. Hij is heel blij, wat een opluchting. Hij zegt: “we dachten dat het nu niet in ons leven past,  maar nu het eenmaal zo is vind ik het heel leuk”. 

De soep van die avond  gaat er lastig in. Mijn vriend zou gaan sporten, maar dat heeft hij ook maar afgezegd. Vol verbazing en geluk genieten we van onze avond.