Hoe ik het vind om samen zwanger te zijn met mijn jongere zusje?!

Of ik het verwacht had? Samen zwanger met mijn kleine zusje? Ondertussen is ze al een kop (en buik) groter dan ik. Maar nee, echt totaal niet. Ik wist wel dat ze dol is op kleine kindjes, vooral op haar nichtje. Maar dat haar kinderwens al zo aanwezig was heeft ze goed als verrassing kunnen bewaren.

Mijn zusje is nu 35 weken zwanger en ik 25 weken, op dit moment kunnen we allebei genieten van onze babybuiken want hiervoor zijn we beide in het begin goed ziek geweest. Het is fijn dat je elkaar dan kan helpen en vooral bij elkaar kan zeuren over hoe zwaar we het wel niet hebben, haha.

De 10 weken tussen onze zwangerschappen in hadden ook een stuk minder groot kunnen zijn. Ik was al een tijdje gestopt met de pil en iedereen weet dat je niet altijd in 1 x zwanger kan worden. Dat was bij Fiene wel het geval en de paar maanden die er nu over heen gingen voelde gewoon heel lang. Toen mijn zusje vertelde dat ze zwanger was kwam er een mengeling van gevoelens in mij los; in eerste instantie heel blij, maar ook een steekje jaloezie. Ik denk dat dat ook een gezond gevoel is geweest, want hoe graag je ook iemand dat geluk wenst wanneer je er zelf mee bezig bent gun je jezelf dat geluk ook.

En dat kwam ook! Heel snel na dat mijn zusje haar nieuws vertelt had aan mij. Je snapt dat ons nieuws dus ook niet lang verborgen kon houden voor haar. Helaas na 6 weken zwangerschap kreeg ik een 'miskraam'. Ja ik schrijf dit zo omdat het voor mij zeer zeker als een verlies voelt. Maar daar ben je dan weer zussen voor, je steunt elkaar door dik en dun. En dat is wat ze deed!

Straks zitten we heerlijk samen de knuffelen met onze mini-beebs en is Fiene een nichtje rijker!

Nu al zó ontzettend veel zin in!