Gonal F en ovitrelle

Ik ben 2,5 maand geleden overgestapt van Clomid naar Gonal F injecties. Aangezien het na 10 maanden Clomid nog steeds niet was gelukt, heb ik in overleg met mijn gynaecoloog besloten om te starten met ovulatie inductie. 

De eerste ronde was super spannend. Geen idee wat we moesten verwachten. Maar wonder boven wonder sloeg alles super goed aan. Na 10 dagen prikken, had ik een mooie follikel van 19 mm en mocht ik al afsluiten met de ovitrelle injectie. Ondanks de goede vooruitzichten werd ik twee weken later ongesteld en moesten we weer een nieuwe ronde starten.

Deze maand ging wat moeizamer. Mijn follikel groeide langzaam, maar na 15 dagen prikken was hij toch groot genoeg. Ook na deze ronde werd ik gewoon weer ongesteld. En bleef er een cyste van 40 mm over op mijn rechter eierstok. 

Vorige week ben ik weer opnieuw gestart. Vandaag mocht ik weer terug naar het ziekenhuis. Op de echo was nog geen enkel teken van groei te zien. Zowel links als rechts niet. Dit betekent dat we over 7 dagen pas weer terug moeten komen voor de volgende echo. Het gaat deze maand dus nog langzamer dan de vorige rondes. 

Soms heb ik het idee dat mijn lichaam aan alle middelen went. Dit idee had ik bij de Clomid ook al. Maar ja, wat doe je er aan. Als mijn follikel volgende week nog niet groeit, moeten we overstappen naar de hogere dosis. 

Soms ben ik er zo klaar mee. Het prikken, de continue ziekenhuisbezoeken, maar vooral de teleurstelling elke maand weer. Terwijl alles werkt. We weten waar we het voor doen, maar ergens kijk ik ook uit naar het einde van de behandelingen. We hebben besloten om de rondes Gonal F af te maken. En als dat niet lukt, nog 3 ivf pogingen. 

Mocht alles dan nog geen resultaat hebben, dan zeggen we het ziekenhuis gedag. Dan nemen we onze rust weer terug. Gaan we weer van alles genieten. 

Momenteel kijken we al rustig verder naar andere mogelijkheden. Volgende week gaan we naar een info avond van de pleegzorg. Niet omdat we geen vertrouwen meer hebben dat de natuurlijke weg niet lukt. Maar we bereiden ons er wel vast voorzichtig op voor. Mocht ik tussendoor toch zwanger worden, dan kunnen we het hele traject nog tijdelijk stop zetten. 

Wij weten namelijk dat wat er ook gebeurd. Ons gezin gaat uitbreiden. En als we geen biologische kinderen kunnen krijgen, dan is er zoveel liefde over. Liefde hoor een kindje dat het nodig heeft. Want die zijn er genoeg.