'Geniet er van!' zeggen ze dan...

Tegen het eind van het eerste trimester maken we onze zwangerschap bekend aan de buiten wereld. Dit is een bijzonder moment waardoor geheimpjes met Mike, niet meer nodig zijn. Iedereen mag 't weten, wij zijn zwanger! Vanaf dit moment is het niet alleen 'iedereen mag het weten' maar ook 'iedereen mag iets zeggen'. 

We ontvangen natuurlijk onwijs veel prachtige reacties en zijn dankbaar voor alle betrokkenheid om ons heen. Wel zijn me een aantal dingen opgevallen, die ik toch graag even met jullie deel. 

Een van de dingen die ik 't meeste hoor gedurende de zwangerschap is:' Geniet van je zwangerschap! ' Hoe lief iedereen dit ook bedoeld, het enige wat ik kan voelen is een soort schuld gevoel. Hoe komt het dat ik niet geniet? Ik ben vanaf test 1 elke dag moe, misselijk of heb hoofdpijn, rennies zijn mijn beste vriend, de weegschaal vliegt omhoog en ik pas steeds minder kleding. Hoe moet ik genieten terwijl ik mezelf zo niet mezelf voel? Moet ik genieten of mag ik ook gewoon hopen dat het snel juli is? Mag ik zeggen dat ik zwanger zijn geen reet aan vind? Ik betrap mezelf erop dat ik mezelf elke keer probeer te verontschuldigen omdat ik nog niet kan genieten. Waarom doe ik dit? Ergens omdat ik mezelf schuldig voel mdat er ook zoveel mensen geen kinderen kunnen krijgen, maar ook omdat ik het gevoel krijgt of het 'hoort' dat je geniet. 

Note to self: Stop met verantwoorden en geniet als het lukt maar zeur vooral ook wanneer je maar wil. 

De volgende opmerking krijg ik gelukkig niet zo vaak maar is er wel een die je niet zo snel vergeet. Vooral als die van mensen komt die het met enige verbazing vragen: Was het gepland? 😮 Als je mijn vorige blogs leest snap je meteen waarom ik deze een lastige vind. Ik heb het zwanger worden namelijk hele lange tijd overdacht, ik ben hier zo bewust mee bezig geweest maar heb juist ook veel angsten gevoeld. Door deze vraag vult mijn innerlijke criticus gelijk in: Zie je wel, ze denken dat je 't niet aan kan, daarom snappen ze niet dat jij een kindje wil. Natuurlijk kan ik relativeren en wordt die vraag eerder gesteld omdat een ander het niet aan zag komen. Naja, begrijpelijk ook wel gezien ik jarenlang riep geen kinderen te willen, maar toch doet die even zeer. 

Note to self: Als iets zeer doet, zeg dat dan gewoon Je weet inmiddels ook al even dat je het gewoon goed gaat doen.

Mijn favoriet is toch wel de opmerking: 'Wow die buik, hoe lang nog?😮' Als ik dan aangeef pas op de helft te zijn komen vanzelf de andere reacties: Ben je pas op de helft?😱 Zal wel een grote baby worden dan?! Gaat echt hard hoor! Red je het wel tot je verlof? De gemiddelde zwangere vrouw die dit nu leest denkt waarschijnlijk 'Hey dat zeiden ze tegen mij ook!'

Ik denk dat zodra je een zichtbare buik krijgt, iedereen het gevoel heeft dat je ieder moment gaat bevallen en dan benoemt iedereen dit ook maar gelijk. Toen mijn buik begon te groeien ben ik eerst door een fase gegaan waarin ik mijn buik probeerde te verstoppen, ik moest het allemaal nog accepteren. Ik voelde mezelf echt een blubje. In mijn vorige blog gaf ik aan lange tijd geen goede relatie te hebben met mijn eigen lichaam. Eindelijk was ik zo ver, ik accepteerde mezelf en was tevreden met mijn lichaam en tijdens de zwangerschap is dit gevoel echt weer even zoek geraakt. Niet meer sporten, geen zin in gezonde voeding, bekkenpijn krijgen bij  beweging en weinig energie om actief te zijn. 

Met dit in gedachte, kun je jezelf wellicht voorstellen wat bovenstaande uitspraken in combinatie met een groeiende buik, met mijn zelfbeeld doen. Al snel ga ik over op zelfspot en noem ik mezelf al weken walrus of zeekoe. Ik hoop toch echt dat ik dit gevoel ook snel weer kwijt ben na de zwangerschap, al verwacht ik dat die onderkin toch echt is gekomen door alle koekjes en snoepies. Hopen dat ik ooit weer met evenveel acceptatie naar mijn lichaam kan kijken als voor de zwangerschap. 

Note to self: Je bent een soort fabriek die een kindje maakt en dat is onwijs bijzonder. Je bent niet dik, je bent zwanger, het is normaal dat je aankomt!❤️ Als je hiernaar weer fit wil zijn, eet eens wat minder koekies en gun jezelf de tijd😂 & als iemand nog zo over je buik praat, begin je ook over hen buik.😏

En dan last but not least, die mensen die aan je zitten. Mensen die zonder te vragen, waar je ook maar bent, aan je buik zitten. Mensen die je al onwijs lang niet hebt gezien of waar je helemaal niet zo'n band mee hebt. Ik voel me dik en jullie aaien mijn buik? 😂 Ik zie het voor me dat ik iedereen terug aai over hen buik. Ik denk dat ik niemand hoef te vertellen hoe het is als je ineens over je zwangere buik geaaid wordt uit het niks. Ik snap nog steeds niet helemaal waarom dat zo oké lijkt. 

Note to self: Aai een keer terug, eens kijken wat er gebeurd. 

Note to self: Je zeurt nu over anderen maar alle bovenstaande dingen zei en deed je zelf precies hetzelfde voordat je zwanger was. Stop hier dus mee vanaf nu 😂⛔

Natuurlijk zijn er ondanks bovenstaande punten echt wel dingen waar ik van geniet. Elke dag opnieuw het besef dat ik samen met de liefde van mijn leven een kindje op de wereld ga zetten. De fantasieën hierover maken me gelukkig. Ook de trapjes die ik vanaf week 19 voel, die ik omschrijf als de spartelende vis tot aan alien gevoel. Die ga ik straks stiekem wel missen. De blije gezichten van onze ouders als we het hebben over ons toekomstige kindje. De momenten dat ik met een van mijn beste vriendinnen fantaseer over hoe we met onze kids samen op vakantie gaan. Het niet hoeven opruimen van de kattenbak en zoiezo een man die regelmatig voor me zorgt en extra lief is in het huishouden. Het inrichten van de babykamer, spulletjes kopen voor de kleine man (veel te veel overigens) en niet te vergeten die paar goede weken in het tweede trimester (week 20 tm 27) waarin ik even niet moe ben en nergens pijn heb. Ik heb ook echt onwijs veel zin om mama te zijn en samen met mijn vriend dit avontuur aan te gaan. 

Jaja, ik kan nog gewoon optimistisch zijn, zolang er maar niemand tegen me zegt dat ik moet genieten 😂

Voor nu, op naar het 3e trimester. Een trimester met bovenstaande opmerkingen als dagelijkse kost.  Hoe dit trimester me afgaat, zien jullie in de volgende blog maar nu vooral benieuwd naar jullie! 

Welke irritaties heb jij tijdens de zwangerschap? Of  vind jij alles rozengeur en maneschijn? 

Op de hoogte blijven van alle ins en outs? Volg me gerust op Instagram! 

www.instagram.com/katie_jayn.e