De laatste weken

De echo’s die erna volgden waren allemaal oké. Geen bijzonderheden, geen gekke dingen. Iedere keer was alles gelukkig prima. Ondanks dat ik nog steeds beenkrampen had en maar 3 a 4 uurtjes sliep per nacht. Ik probeerde dit natuurlijk overdag wat bij te slapen.

Op 14 oktober had ik mijn laatste werkdag. Ik was toen 35 weken zwanger. Het was heel gek. Ik was de laatste tijd zo aan het aftellen geweest en nu was het ineens zo ver. Gelukkig hadden we in huis zover ook al alles klaar zodat de kleine kon komen. We hadden dit natuurlijk al op tijd gedaan, zodat ook de andere 2 eraan konden wennen.

Ik heb in die weken voor de bevalling vrij weinig gedaan. Veel gerust en geprobeerd te genieten van de laatste momenten. Een aantal vriendinnen zijn nog van te voren langs geweest. Op 26 oktober had ik de liggingsecho. Hieruit bleek dat de kleine nog steeds niet was ingedaald. Dus ik kreeg als advies dat mochten mijn vliezen breken, ik meteen moest gaan liggen en de verloskundige moest bellen. Dan konden ze komen kijken of ze was ingedaald. En vanuit daar konden we dan verder kijken wat we gingen doen. De dagen erna gingen langzaam voorbij.

Het laatste weekend van oktober ben ik nog wezen zwemmen. Ik wilde even totaal ontspannen. Door al dat slechte slapen van de afgelopen maanden was ik daar wel aan toe. Samen met mijn moeder en dochter hebben we er een meidendag van gemaakt. Heerlijk was het. Daar was ik echt even aan toe. Nog eventjes en dan is de kleine er. Nu is het echte aftellen begonnen. De laatste loodjes.

Voor nu wens ik je een fijne dag, avond of nacht. En alle liefde voor jou. 💛

Liefs, Marjolein