De laatste loodjes zijn het zwaarst, maar voor mij zijn ze vooral het spannendst.

De laatste loodjes wegen het zwaarst zeggen ze. Wat mij betreft was het eerste trimester echt het zwaarst, doordat ik zo ziek was. Soms wel 20 keer per dag spugen, mezelf meerdere keren per dag onder spugen omdat ik het gewoon niet aan voelde komen. Eelko die mij naar boven moest slepen en mij onder de douche moest zetten, omdat ik het zelf gewoon niet meer kon. Wat ben ik blij dat we die periode al een tijd geleden hebben kunnen afsluiten.

Ik vind de laatste loodjes dus niet het zwaarst met wel het spannendst. Het voelt een beetje als erop of eronder. We zijn er bijna maar nog niet helemaal. Hebben we straks echt een levend kindje in onze armen? Of gaat hij toch nog vlak voor de eindstreep dood? Zo spannend! We hopen dat hij gauw veilig en gezond in onze armen ligt. Wacht maar niet meer te lang kleintje💙