De kraam week en borstvoeding

Best spannend omdat het de vorige keer met Jasper achteraf gezien allemaal niet heel soepel liep. Jasper viel te veel af, de BV kwam niet op gang. We gingen bijvoeden middels fingerfeeden, nakolven, tussen door kolven, voeden met een borstvoedingsondersteuningsset en daar hebben we nog weken lang 'plezier' van gehad. 

Het eerste uur dat Luuk bij mij op de borst lag, en iedereen nog in shock was dat de bevalling voorbij was, liet hij al snel de eerste signalen zien die er op duiden dat hij de borst zocht. Toen ik dit bij onze lieve kraam aangaf kwam ze meteen helpen met de eerste keer aanleggen. En hij deed gewoon een echte serieuze poging tot drinken! En sindsdien ging het eigenlijk alleen maar bergopwaarts. De eerste dagen kon je het nog geen effectief drinken noemen of zo. En aan mijn lichaam merkte ik ook vrij weinig. Tot verbazing van de kraam, maar zelf had ik niet echt anders verwacht, voelde ik vrij weinig in mijn borsten. Ook niet toen het echt op gang kwam. En toch heb ik aan het eind van de week last van lekkage! Bed nat.. deken nat.. En dat niet alleen, na 1 keer afgevallen te zijn komt Luuk alleen nog maar aan. Binnen een week zit hij boven zijn geboortegewicht. En de 2e week is hij 360 gram aangekomen! Geen twijfels nodig over de borstvoeding.. hoe is het mogelijk! En wat een invloed heeft dit op deze eerste weken. Pas nu realiseren we ons hoe heftig het de vorige keer eigenlijk was. En wat de betekenis is van 'geniet er van'. Met terugwerkende kracht hebben we respect voor onszelf en hoe we de eerste tijd met Jasper hebben overleefd. 

Aan de andere kant heeft Arno nu een veel kleinere rol in de zorg rond Luuk. Vanaf het moment dat ik mijn bed wat langer uit kan en zelf luiers en voedingen doe heeft hij zich vooral nog met Jasper te bemoeien. Er hoeft niet gefingerfeed te worden terwijl ik kolf. Niet uren met een baby te worden rond gelopen vanwege de krampjes of kolf-attributen te worden uitgespoeld. Arno kan zelfs door de nachtvoedingen heen slapen als hij dat wil. Hij wordt natuurlijk wel wakker van ons. En Luuk slaapt vrij onrustig,  met geluidjes en huiltjes. Maar hij houdt ons meer wakker dan dat hij zichzelf wakker maakt. 

We kunnen ons eigenlijk niet zo goed herinneren of het met Jasper meteen de 1e weken al heftig was of dat het later kwam. Dus we blijven een slag om de arm houden..misschien komt het nog. Maar als dat zo is... dan hebben we deze eerste weken vast gehad!