D-Day 2 - Onze eerste terugplaatsing

De dag van de terugplaatsing! Spannend allemaal hoor hè! We hebben geen telefoontje gehad dat het niet door kan gaan dus we hebben goeie hoop. Die vaginale capsule is echt troep! Ik kan van mezelf wel zeggen dat ik altijd erg proper ben, dus dit is voor mij wel ff doorpakken. Wat een smerige bende is dat zeg. Het stinkt, het plakt en het voelt vies aan bahbah! Maar ik heb er alles voor over dus als dat betekend dat ik 2 weken een vieze flamoes heb, so be it. Mijn boobies zijn trouwens het toppunt, elke beweging en elke stap voel ik die dingen. Ze zijn zo pijnlijk, dit heb ik echt nog nooit gehad!

Om 11 uur is de terugplaatsing, ik hoor dan ook hoeveel eitjes er gedeeld zijn en of er eitjes de vriezer in kunnen! We hebben 9 eitjes, dus ik hoop op 1 goede die nu terug geplaatst gaat worden en 1 die de vriezer in gaat. We gaan het zien!

Met een volle blaas zit ik in de wachtkamer, met spanning is een volle blaas nog heftiger! Ik word op tijd geroepen en krijg een klein euforisch momentje. Hier gaan we!

De mevrouw van de punctie is dezelfde die het eitje terugplaatst. Dat is echt een hele lieve vrouw, met een flinke dosis empathisch vermogen. In de kamer voor de behandelkamer krijg ik weer de vraag naar allebei onze namen en geboortedata, ook de pasjes moet ik laten zien. Ze vertellen me ondertussen dat ze 9 eitjes hebben kunnen vinden en dat daar 7 rijp genoeg voor waren. Die hebben ze bevrucht en totaal zijn er 3 (!!) eitjes gaan delen! Ze zijn van goeie kwaliteit dus dat is echt super om te horen. Ze plaatsen er 1 terug en de andere moeten zich nu gaan bewijzen dat ze sterk genoeg zijn om in te vriezen. Dat laatste horen we in de loop van de tijd dmv een brief. We hebben het contract ingeleverd dat we ze willen laten invriezen dus alles is mogelijk! Afijn, inmiddels mag ik m’n broek uit doen en naar de stoel lopen. De eendenbek word geplaatst en ik krijg gel op m’n buik voor de echo. Dit is trouwens top om te zien! Ze leggen precies uit wat je allemaal ziet. M’n blaas was goed vol dus ze konden alles goed in beeld brengen. Op de echo kan ik zien dat er een soort buisje inbrengen, nou ja als ze hem niet hadden aangewezen zag ik het niet hoor. Een heel klein wit stipje zie je, ze wees nog een grijs gebied aan wat mijn baarmoederslijmvlies was. En toen zei ze, precies daar gaan we het eitje inbrengen. Tussen het slijmvlies en en bovenkant van de baarmoeder. De laborant die erbij was ging het eitje halen, nogmaals controle op de namen en ze gaat het klaarmaken. Ze komt met een dun lang buisje aan en zegt hier is die dan! In een mum van tijd in het eitje ingebracht en ze zeggen, zo het eitje is nu thuis. Ondertussen checkt de laborant het buisje of het eitje inderdaad niet meer daaraan zit en ze bevestigen dat het eitje echt is ingebracht. En dan kon ik eindelijk plassen! Er word nog een keer gezegd dat alles goed is gegaan en we spreken een datum af wanneer ik mag gaan testen. 16-07 op een vrijdag. Ze zeggen we hopen allemaal met jullie mee, nu breekt de spannendste tijd aan. En dat is het helemaal, vanaf nu heb ik het niet meer in de hand. Ik hoef niet meer te spuiten of iets, alleen die vieze vaginale capsules inbrengen tot ze op zijn wat nog wel 2 weken duurt. Euforisch loop ik door het ziekenhuis en ik krijg die glimlach niet van m’n gezicht. De mensen hadden wel moeten denken! Ik heb in ieder geval een ouder stel een glimlach bezorgd en ik loop met kriebels in m’n buik. In de auto bel ik Nick en vertel ik alles. Hij vind het ook spannend en zegt dat ik vanaf nu alles rustig aan moet doen.

In de middag kan me eigenlijk alles gestolen worden op het werk. Ik werk wat kleine dingen af maar hee ik heb een bevrucht eitje in me en niemand die dat weet haha!

Ik merk dat ik steeds vermoeider word maar dat heb ik al weken. Eenmaal thuis hebben we gegeten en ik zeg woah ik ga even uitbuiken en ga liggen op de bank met een kleedje. Binnen no time slaap ik en word ik wakker om half 10, Nick zegt ga jij maar lekker naar bed mop en dat vind ik een strak plan! Ik pak nog een kruik en leg hem lekker tegen m’n buik aan. Voelt goed voor m’n buikpijn en misschien helpt het wel voor een warm ‘welkom’.