Afspraak in het ziekenhuis

Het is 6 april 2022. Om 09.30 uur kon ik gelukkig bij de gynaecoloog terecht. Sebas kon helaas niet met mij mee gaan dus ging mijn moeder met me mee. We gingen er met een instelling heen dat de zwangerschap afgebroken moest worden omdat ze 2x al een heel onduidelijk beeld hadden gezien. In mijn vorige post had ik nog niet verteld wat dat beeld aangaf. Kort gezegd zag de verloskundige teveel eitjes zitten, zonder leven er in.

In het ziekenhuis hebben we even gepraat met de gynaecoloog. Daarna gingen we met de echo kijken. Ze gaf al aan dat we meteen een inwendige echo zouden gaan doen voor een beter resultaat. De afgelopen dagen waren alle emoties voorbij gekomen die je hebben kan. Wat is er nu aan de hand? Moet deze zwangerschap afgebroken worden of is er toch nog een sprankeltje hoop? Ik had het op dat moment al voor mijzelf afgesloten. Aangezien de vorige echo’s er niet goed uit zagen en er geen leven gevonden kon worden.

Ik ging in de stoel zitten. Maar meteen toen alles zichtbaar was op de echo zei de gynaecoloog meteen: ‘Ik zie gewoon een baby zitten met een kloppend hartje’. We wisten niet zo goed wat er door ons heen ging. Van het ene uiterste naar het andere. Tranen rolden over mijn wangen. Gewoon tranen van geluk. Ik kon alleen maar uitbrengen hoe dan? Wat heeft de verloskundige dan gezien? Ook vertelde de gynaecoloog dat ik zeker ruim 7 weken zwanger was.

We gingen weer naar huis en ik was helemaal perplex. Ik belde Sebas op om het nieuws te vertellen. Jeetje het was dus toch allemaal goed. Onze hoop, was toch werkelijkheid geworden.

Voor nu wens ik je een fijne dag, avond of nacht. En alle liefde voor jou. 💛

Liefs, Marjolein 

Maak nu je account aan op Mamaplaats & maak 3x kans op een DEPLAY Tablet t.w.v. €180! 🎁