
24 weken zwanger en nierstuwing
Het begin van alle ellende
23 december 2017..
Ik ben 24 weken zwanger..het is een dag als alle anderen.Omdat we nog aan het verbouwen zijn wonen we in bij mijn schoonouders.. niet ideaal met een baby op komst maar als alles goed gaat dan kunnen we in ons huis voor de baby geboren word.. tenslotte hebben we nog 16 weken.. dachten we..(maar laat me beginnen bij het begin) Als ik die ochtend wakker werd had ik pijn, menstruatiepijn, rugpijn en pijn in de rechterzij...de gynecoloog had op mijn 20 weken al gezegd dat ik het rustig aan moest doen omdat ik veel harde buiken had en dat deed ik ook..
Ik dacht oke misschien teveel stress of teveel gedaan, ik leg me vandaag wel boven in bed en kijk netflix.. maar de pijn bleef.. en werd erger.. ik belde het ziekenhuis en die zeiden dat ik toch beter eens langskwam om te checken. Zo gezegd zo gedaan.. mijn man reed met mij naar het verloskwartier waar ze een monitor deden.. alles was oke.. geen harde buiken! Maar wat was het dan wel? De gynecoloog kwam een echo doen en dan kwam het verdict.. de baby was gegroeid en lag in zo een positie dat hij men rechternier blokkeerde.. vandaar mijn pijn.. nachtje blijven aan medicatie en om me int oog te houden.
De volgende dag was het kerstavond dus ik wou graag naar huis..als de gyne langskwam zei ze dat ik beter zou blijven maar ze het begreep dat ik naar huis wou.. de baby had er ook geen last van enkel ikzelf..ze gaf me de medicatie mee in pilvorm en zei al grappend tot morgen he.. wel het werd tot vanavond.. na het avondeten kreeg ik zo pijnstoten dat ik niet meer op mn benen kon staan..terug naar het ziekenhuis dus.. terug infuus tegen de pijn.. na 4 dagen begon het te beteren.. de gynecoloog zei dat ik wel naar huis mocht op de echt was te zien dat er terug meer plaats was en mijn nieren niet meer gestuwd zaten..toen de verpleegster men infuus uithaalde om me te laten gaan begon de ellende...