7 jaar geleden
#15: de eerste dag...
Vorige week heb ik een buttload gezonde boodschappen in huis gehaald. Serieus, het paste maar net in mijn auto...
Het was maar goed dat Pietje er niet bij was toen ik de boodschappen ging ophalen. Zijn stoeltje was nodig om het brood te vervoeren. Nu is mijn auto ook niet zo groot en had ik me misschien vooraf even moeten bedenken dat ik de buggy ook wel thuis had kunnen laten, maar toch. Kratten vol met volkoren crackers, gezond broodbeleg, snack-a-jacks en optimel. En, bij gebrek aan tijd deze avond, in plaats van pizza een flammkuchen. Misschien niet helemaal gezond, maar allicht beter dan een kant-en-klare pizza.
Het was een hectische avond, die woensdag. Werken tot half zes, boodschappen ophalen, boodschappen thuis brengen, Pietje ophalen, pakketje wegbrengen, terug naar huis. Pietje nog even laten spelen, lekker knuffelen, verhaaltje lezen, naar bed brengen. Zelf nog eten (die flammkuchen dus), en om acht uur lichtelijk uitgeteld op de bank. Normaal gesproken is dat dan dus het moment waarop ik zwicht. Niets meer te doen, dus lekker met een chocolaatje en theetje op de bank. En met het oog op een aankomende verjaardag is er ook zeker wel wat lekkers (lees, zakken chips) in huis, dus wilskracht was écht een vereiste. Ik had geen rust in mijn kont. Ik had gevoel iets te moeten eten, kreeg er zelfs een beetje honger van. Gelukkig zat manlief ook beneden, dus een goede steun in de rug.
Ik sprak mijn hongergevoel uit. "Dan pak je wat kwark, aardbeien, een blokje kaas" was zijn nuchtere reactie. Tja, daar heeft hij wel een punt natuurlijk. Maar het onrustige gevoel bleef. "Je hebt pas geleden een lijst gemaakt met klusjes in huis die je nog wil doen, kun je er daar niet eentje van wegstrepen vanavond?". Again, lekker nuchter en een goed punt. Ik heb pas geleden inderdaad een lijst gemaakt met zo'n 20 klusjes die steeds maar blijven liggen, variërend van het vervangen van het kraantje in de WC tot het uitmesten van de kledingkast en commode van Pietje. Ook op die lijst: het beter opbergen van mijn lading crea-spul. Er stonden al twee lege ladekastjes op wielen. Het 'enige' wat moest gebeuren was alles verzamelen (uit de lades in het dressoir, uit de boekenkast, vanaf de studeerkamer), uitzoeken en enigszins logisch opbergen in de kastjes. Na alles te hebben uitgestort op de eettafel krijg ik direct spijt. Wát een bende! Waarom heb ik in vredesnaam zeven kleurboeken in dezelfde stijl, of vier verschillende sets met viltstiften? Of drie vrijwel identieke hobbymesjes en snijmatten?
Uiteindelijk ben ik ruim twee uur bezig geweest met uitzoeken, sorteren, passen, meten en opbergen. Buiten een paar kleurboeken in de boekenkast en een snijmat in het dressoir is alles netjes in de twee torentjes opgeborgen. Moe maar voldaan plof ik om half 11 op de bank en inderdaad: geen honger meer, geen seconde meer aan eten gedacht. Had manlief dus toch gelijk.
Eetdagboek van woensdagavond: een halve flammkuchen met salami en een halve met ham, twee grote glazen water en that's it!.
