1 januari 2009

Ik was 14 jaar toen ik John leerde kennen.. we kwamen bij elkaar in de klas op het Boddekamp.

Altijd heel gezellig, en hadden de grootste lol met zn 2en. Deze goede vriendschap is overgegaan op liefde.

Met de feestdagen ging John gewoon lekker mee naar mijn familie (1e x) en dat was 1 januari 2009. Toen hebben we het ook maar ''oficieel'' gemaakt haha.

De jaren vlogen voorbij, want we hadden het altijd leuk, deden veel leuke dingen en alles zat goed. Zijn samen voor het eerst in 2011 op vakantie geweest naar Turkije, en in 2012 naar Spanje waar ik altijd zat op camping El Delfin.

Op een gegeven moment ben je na zoveel jaar wel toe aan de volgende stap, en we wouden dus reageren op huisjes. Ik heb die taak maar op me genomen, want John is niet zo'n type en ik vond het tenslotte wel leuk om te doen want dat gaf me een gevoel dat we een stap verder gingen in onze relatie en dus een verdere toekomst samen gingen op bouwen.

Na ongeveer een half jaar reageren op huisjes, appartementen etc waren we uitgeloot voor een appartement. We stonden wel 2e maar goed, we hadden in ieder geval een bezichting. Dit was aan de woning waar we nu wonen. We kenden het al, ivm Rick, hij woonde daar en daar kwamen we wel eens dus we wisten precies hoe het eruit zag van buiten, en van binnen. We hadden dus al zo iets: kunnen we het krijgen, worden we eerste dan nemen we het! Het is tenslotte al 2013, en waren al 5 jaar samen HALLO ;).

Bezichtiging alles gehad, en kregen smiddag's telefoon dat de mensen wat op nummer 1 stonden niet op kwamen dagen. JEEJ wij krijgen het! Een week later kregen we de sleutel en binnen een dikke week zaten we er in. We hadden allebei hier voor vakantie opgenomen, en familie leden en vrienden die vrij waren kwamen ons helpen. Alleen de meubels hoefden we nog te kopen, want ik was al heel lang bezig met de uitzet aan het sparen dus we hadden alles al wat we nodig hadden.

Na 2 maand hebben we huisdieren gekocht.

Sky en Shadow, onze poezenkindjes!! Zulke lieverds.. 

Het ging heel goed het samen wonen, het was en is super leuk en ik zei al elke keer tegen John: kunnen we ook wel voor een baby gaan mocht het ons gegunt zijn en mocht het lukken.. we waren er niet zo heel veel mee bezig in onze gedachtes, maar ik was niet aan de pil. Dus mocht het gebeuren, nouja dan gebeurt het. We zaten toch niet meer in 2013, maar inmiddels al eind 2014. Allebei werkten we fulltime, diploma's, huisje..

Aangezien mijn situatie, wisten we wel dat we vroeg met kinderen moesten '' beginnen '' , want mijn eitjes konden opraken, en dan was het dadelijk te laat dacht ik.. We hebben Nijmegen gebeld en ze vertelt dat we een kinderwens hadden en dat we misschien wel een stap willen ondernemen: misschien eitjes invriezen, IVF aangezien ik het toch misschien niet kon krijgen ondanks dat ik wel ongesteld was geworden. We wisten niet wat de juiste keuze was, en zochten bij hun hulp en advies en hadden een afspraak staan om met ze in gesprek te gaan.

Zo gezegd zo gedaan, op naar Nijmegen. In gesprek gegaan, en de arts vertelden me dat het 50/50 was of ik een gehandicapt kindje zou krijgen ivm mijn afwijking wat ik zou kunnen overdragen of dat het gewoon een gezond kindje zou zijn. Als je die keuze kunt maken, dan is die voor ons al vrij snel gemaakt en konden we kiezen voor IVF. We zouden dan in Maastricht mijn gezonde eitjes er uit laten halen en het later wanneer wij echt kinderen wouden het weer bij mij terug plaatsen. Vrij heftig vond ik dit om dit te horen, want ik ging er ALTIJD van uit dat ik gewoon kinderen, van mezelf, zonder een medisch trajact te volgen kon krijgen.

Niet getreurd, want ik had John bij me en John ziet altijd overal wel weer het positieve van in.. we hadden 2 weken bedenk tijd om te kiezen wat we wouden ondanks dat we het wel zeker wisten en besloten om contact met Maastricht te leggen en daar op gesprek te gaan wat het nou precies inhoud dat IVF en hoe het gaat. We gingen er na toe, wat een eind weg zeg en heel veel informatie.. Oke we moesten dit even laten bezinken, want het is niet niks.. de komt heel wat bij kijken als je het gaat doen. Toch wouden wij dit, want wij wouden wel een kindje samen en we moesten terug naar Maastricht om een intake gesprek te doen. Dit deden we 14 december 2014.

Eenmaal daar weer aangekomen in dat verrewegistan Maastricht vertelden ze ons dat er een kans is van een gezond kindje. Dit wisten we al.. ze zei me je kunt het ook gewoon proberen.. want weet je IVF is niet niks he. We zeiden oké, maar alsnog werden we op de wachtlijst gezet. Dit kon 3 jaar duren en dan had je nog die hele behandeling. Ik zag het al gebeuren hoor, 7 jaar verder.. de medische molen in. Ik had het het liefst anders gezien.

April 2015... ik had zere borsten. Gewoon zomaar, even zere borsten. En appte John: ''Zal ik eens voor de gein een test doen?'' ''Oke, doe maar.'' zei John.

Ik ging er niet eens van uit dat ik zwanger was, ik ging uit van een negatieve test.

Hup beschrijving 2094340x lezen, dadelijk denk ik: ja zwanger, en is het het verkeerde en juist omgekeerde omdat ik weer eens niet goed lees haha.. Oke gelezen, wist zeker wat zwanger en niet zwanger was en ging het maar doen.

Nog gewoon zittend op de wc keek ik op het testje,en zie gewoon staan dat ik zwanger ben.

Mond open van verbazing, snel de boel afvegen en zeggend: neeeeee??!!??!?!??!.. nou ik bel me moeder want ik was in shock. Wc was niet eens doorgespoeld maar oke, ik was zo overdonderd. Dus ik bel mijn moeder op huilend: ''mam, ik heb een test gedaan!'' ''wat jen, heb je wat ergs gedaan?'' ''nee een tesssst gedaan!'' '' maar wat voor ergs heb je gedaan dan kind? '' '' oke mam luister ik heb een ZWANGERSCHAPSTEST gedaan! En hij is positief.'' ''Och kind maar das toch hartstikke mooi!'' Heel blij dus.. en heb opgehangen want ik ging naar mijn ouders die middag toe.

Maar goed, ik moest John nog de uitslag vertellen, maar die ging er ook niet van uit dat het positief was.. '' John hij is positief '' '' Uh jen, we hebben  het er vanavond over ben nu aan het werk'' .. * piep piep piep, opgehangen * .

Eenmaal bij mn ouders gekomen, leuke reacties van ze te hebben gekregen, was John vrij en kwam ook bij mijn ouders. Zijn reactie was een dikke knuffel, en toch wel heel erg blij hoor! Gelukkig haha.

In verband met mijn situatie, moesten we direct aan de bel trekken bij het ziekenhuis en dus bij de gyneacoloog. Die heb ik gebeld, en mocht 3 weken later bij ze komen voor een echo. Elke dag keek ik bij de post want ik zou het via post krijgen wanneer ik daar moest komen voor de aller eerste echo. Krijg ik toch een brief over dat ik een spiraal wou plaatsen. Nou oke, maar dat wou ik niet? Oops verkeerd gestuurd zeiden ze.

3 weken later 1e echo, 1 januari 2016 uitgerekend. Toevallig! Dit is onze datum, hoe bijzonder is dat.

Ik was 7.5 week zwanger. We zagen het hartje al kloppen en vonden dit zo bijzonder en appart en mooi tegelijk om te zien. Maar met het Turner Syndroom loopt het 9 vd 10 uit op een miskraam. Hier hebben wij wel rekening mee gehouden en hoopte echt dat het ons niet zou overkomen. Dus tot week 12, de ''gevaren zone'' leef je ontzettend in de stress, altans wij wel! De weken gingen zo ontzettend langzaam jeetje..

Bijna was ik 12 weken zwanger.. en dus inmiddels was ik 12 weken, WHIEHOE 12 weken gepasseerd! Ik gooide het op facebook, kon het EINDELIJK aan iedereen vertellen. Ik heb werkelijk nog nooit zoveel leuke appjes, smsjes, belletjes, gesprekken, likes, facebook berichten, verhalen van andere mensen tegen mn familie gehoord. Echt waar.. ook heb ik nog nooit zoveel tranen van blijdschap bij mensen gezien. Wat vond ik dit leuk!

We wisten dat als wij van ons zelf zwanger zouden raken, ik met 16 weken de keuze had om een vruchtwaterpunctie te laten doen.

Willen wij dit, of willen wij dit niet?

Ze gaan dan tenslotte met een naald in je buik om vruchtwater eruit te zuigen, zo dat ze kunnen zien of het kindje wat heeft..

Hier over vertel ik meer in mijn volgende verhaal over mijn zwangerschap.