Bij de één gaat het beter als bij de ander, net zoals bij een zwangerschap..

Soms loopt het niet zoals je het in je hoofd bedacht of gehoopt had. Bij de één gaat het beter als bij de ander, net zoals bij een zwangerschap. Jammer genoeg verliep mijn borstvoedingsavontuur met mijn dochtertje niet zoals ik had gehoopt te gaan zoals bij mijn oudste zoon. Waarbij mijn zoontje meteen na zijn geboorte aan hapte, deed mijn dochtertje dat niet. Het duurde bij haar 3 dagen voordat ze goed aan mijn borst dronk. Ze sliep in de eerste week meteen door waardoor ik ook 's nachts niet wakker hoefde te worden. Misschien had ik mijn wekker moeten zetten om te kolfen zodat de moedermelk goed op gang zou komen, dit is natuurlijk allemaal achteraf. Ik heb in de eerste weken wel heel goed kunnen slapen waardoor het herstel vlekkeloos verliep en vermoeidheid, wat was dat? Met drie maanden werd Sila steeds onrustiger aan de borst, ik moest zelfs gaan staan om haar rustig te kunnen laten drinken. Hierdoor raakte ik zo gestresst en werd ik zelf helemaal onrustig. Ik wist gewoon niet meer wat ik moest doen maar wel wist ik dat ik niet zomaar wilde stoppen met borstvoeding geven. Mijn zoontje gaf ik anderhalf jaar borstvoeding, dus dacht ik "dit lukt bij mijn dochtertje ook wel". Maar een wijze les 'vergelijk je kinderen nooit met elkaar'. Ik denk dat ieder ouder met meerdere kinderen dat onbewust wel doet. Borstvoeding geven aan mijn dochtertje veranderde niet, het bleef lastig gaan en de stress werd erger, het vrat ook veel energie aan mij. De gedachte om te stoppen met borstvoeding maalde steeds meer door mijn hoofd, maar ook de gedachte met 'volhouden, je kan het'. Ik zat in twee strijd. Sommige mensen zullen denken 'wat doe je moeilijk, stop gewoon'. Maar voor mij was dit wel echt iets belangrijks en zo iets moois. Ik heb altijd gezegd dat ik mijn kinderen zo lang mogelijk borstvoeding wilde geven. Toen mijn dochtertje 5,5 maand was heb ik de knoop doorgehakt, tranen met tuiten bij de gemaakte keuze. Ik koos ervoor om te stoppen met borstvoeding, natuurlijk met afbouwen. Mijn moeder probeerde de volgende dag haar eerste flesje te geven en gelukkig dronk ze eerste flesje goed. Naast de fles gaf ik nog twee keer borstvoeding (haar eerste en laatste voeding). Met zes maanden was ze helemaal gewend aan kunstvoeding en wilde ze ook niet meer aan de borst. Hoe moeilijk de keuze was om te stoppen het was tegelijkertijd ook de beste keuze, want als eenmaal stress de overhand neemt is dat niet goed voor mama, de baby en het gezin. Sinds mijn dochtertje de fles krijgt is de rust wedergekeerd. Mijn dochtertje is bijna tien maanden en ik kan met trots zeggen dat ik blij ben om zes maanden b.r.e.a.stfriends 🤱🏽 te zijn geweest met mijn meisje.

Ik blijf het bijzonder vinden, als ik er bij nadenk dat mijn kindjes door en in mij zijn ontwikkeld en gegroeid, in mijn baarmoeder én (Sion) 1,5 jaar en (Sila) 6 maanden lang alleen door mijn moedermelk alle voedingsstoffen hebben binnen gekregen. Voordat ik kinderen had, dacht ik dit allemaal nooit aan te kunnen met mijn lichaam. Zo mooi wat een vrouw allemaal kan. Trotser dan trots!

Of je nu borstvoeding geeft of niet, het blijft speciaal dat er in jouw lichaam een kindje kan groeien 🤍