Rauw op je dak

Rauw op je dak

Je bent zwanger en verheugt je op je kindje. Je bent alles aan het voorbereiden. Kinderkamer, kleertjes, luiers, flesjes, speelgoed. De omgeving leeft met je mee. En dan…… word je zoals ik opeens ziek. Je krijgt te horen dat je het HELLP-syndroom hebt. Ja, HELLP is goed geschreven in dit geval.

Je wereld staat op z’n kop. Je denkt… ben ik hoofdrolspeler in de ergste nachtmerrie die je je kunt voorstellen?

Dan is daar de harde waarheid

Ik word met spoed overgebracht van een streekziekenhuis naar een academisch ziekenhuis. Daar wordt het dan helaas bevestigd: de kans dat je kindje komt te overlijden is groot omdat de zwangerschap nog te kort onderweg is.

De harde waarheid. Een stroom met tranen. Eigenlijk moet ik me rustig houden. Met HELLP moet je zo min mogelijk prikkels hebben. Maar je bent ook mens hé? "Waarom, waarom?", vraagt ik me af.

Artsen proberen alles te doen om jouw leven te redden. Zware medicijnen worden via infusen toegediend. De baby overlijdt en dan krijg je te horen dat je moet gaan bevallen. Via het geboortekanaal omdat je zo min mogelijk bloed mag verliezen. Ik had geen idee wat me te wachten stond, en 'waarvoor?' dacht ik.

Het was mijn eerste zwangerschap en de kloteziekte overviel me toen ik op vakantie was. Ik werd uit het niets doodziek. De controles waren goed, en je denkt ook altijd: dit gebeurt je niet. Medici weten zo veel, aan dit scenario denk je niet.

Rouwkaarten

In de dagen dat ik aan het herstellen ben om naar huis te mogen staat mijn wereld stil. Aan de andere kant weet je dat je ook door moet. Je weet dat je dingen moet gaan regelen. In plaats van geboortekaartjes moeten we nadenken over rouwkaarten. Dat is niet te doen, je moet muziek hebben, bloemen, een mandje. Terwijl de babykamer al besteld is en je droomt over het smeren van beschuit met muisjes.

Dit is helaas nog vaak de realiteit bij veel stellen die een kindje verwachten. Opeens uit het niets veranderd de situatie en ben je van blij en onbezorgd zwanger intens verdrietig en ben je aan het rouwen.

Dat komt echt heel erg rauw op je dak vallen.

Daarom vraag ik aandacht voor dit onderwerp. Nog altijd overkomt dit veel stellen. Om lotgenoten herkenning te geven heb ik een boek geschreven. De reacties van de lezers van mijn boek komen veel overeen. Ze herkennen zich in mijn verhaal en zijn dankbaar dat ik aandacht aan dit onderwerp besteed.

Mensen willen graag hun verhaal doen.

Lees hoe je mensen in jouw omgeving kunt ondersteunen en helpen: www.stilgeborenbaby.nl. Er is een gratis e-book met tips over wat je als omgeving wél en vooral ook niét moet doen.

Wil je echt voelen waar iemand doorheen gaat lees dan mijn boek. Daar staat alles in waar je doorheen gaat als je dit overkomt. Mijn boek vat alles samen.