Snap
  • Verlies
  • rouwen
  • oma
  • peuter
  • Rouwverwerking
  • verliesverwerking

Hoe leg je je peuter uit dat oma er niet meer is?

Een verlies om te verwerken.

Het is woensdag 18 januari 2023 als Peter een telefoontje krijgt dat hij naar het ziekenhuis moet komen. Zijn moeder ligt op dat moment net twee dagen in het ziekenhuis. Ze is al langere tijd ziek maar het is in een hele korte tijd enorm verslechterd. Er komt een familiegesprek. Bij het horen van dit woord wist ik eigenlijk al genoeg. Op dat moment ben ik aan het werk en Lasse is op de opvang. Ik kan me niet meer concentreren op mijn werk, ik wil mijn man steunen die op dat moment al in de trein zit. Ik leg de situatie uit aan mijn collega's. Ze reageren ontzettend lief en ik mag meteen gaan. Ik haal Lasse halsoverkop van de opvang, want geen idee hoe laat we weer thuis zijn en we rijden gauw naar Almelo. 

Deze woensdag is meteen de laatste keer geweest dat Lasse zijn oma heeft gezien. Op dat moment beseften wij ons dat nog niet. Ze hebben elkaar gelukkig nog een dikke kus en knuffel gegeven. 


En dan moet je op zondagochtend aan je peuter van 2,5 uitleggen dat oma overleden is. Dat hij oma niet meer zal zien. Gelukkig begrijpt hij nog niet wat 'de dood' precies inhoudt, maar geloof mij die kleintjes begrijpen alsnog meer dan we soms denken. We hebben ervoor gekozen om Lasse wel zoveel mogelijk overal bij te betrekken, om hem ook de kans te geven dit op zijn manier te verwerken. We noemen het woord 'dood' wel, maar leggen ook uit dat oma nu een sterretje in de lucht is. We lezen het boekje van Nijntje voor 'Lieve oma Pluis'.


Op woensdag 22 januari gaat hij dan ook met ons mee naar het uitvaartcentrum met een mooie bos rozen die we namens Lasse op de kist leggen. Hij loopt dapper met ons mee naar binnen en legt de rozen neer. Er volgt al gauw een vraag:  'Kist open?'.  'Nee Lasse de kist kan niet open'.  'Oma lucht?' , zegt hij terwijl hij naar de lucht wijst. 'Ja oma is nu in de lucht'. Daarna is het ook genoeg geweest en wil hij naar buiten, dus dit doen we. 

Ook bij de concoleance is hij erbij geweest en voor de uitvaart mocht hij nog een tekening op de kist zetten. Dat die kist niet open mocht begreep hij nog steeds niet maar hij bleef wel zeggen dat oma nu in de lucht was.


En toen lag ik gisteren met buikgriep in bed. 'Mama ziek?', vroeg Lasse aan Peter. 'Ja mama is een beetje ziek'.  Toen kwamen de volgende woorden uit de mond van ons mannetje:  'Oma ook ziek, oma in de lucht'. 
Ja leg dan maar eens uit dat je op verschillende manieren ziek kunt zijn en je ook gewoon beter kunt worden als oma niet beter werd. Er gaat zoveel in zo'n koppie om en hij begrijpt al zoveel. Legt dus al linkjes waarvan wij denken dat hij die niet zou leggen. 


Het mooie aan deze leeftijd is wel dat het met een simpel antwoord ook weer goed is, maar hij begint er toch erg vaak over. Hij is er in zijn koppie veel mee bezig. En dat is helemaal prima natuurlijk, ook hij heeft tijd nodig om dit te verwerken. Het breekt alleen wel iedere keer mijn hart. 


Lees ook: "Na 3 maanden werd mijn onderkant wéér gehecht. Wat is er mis met mij?"

1 jaar geleden

Wat mooi geschreven Yentl. En wat mooi hoe jullie hiermee omgaan met Lasse. ❤️🌹

1 jaar geleden

Wat ontzettend verdrietig om te lezen. Heel veel sterkte met dit verlies❤️

1 jaar geleden

Wat verdrietig... Sterkte!

Ach, wat sneu. Heel veel sterkte. Liefs, Laura