#34 Genieten van alle luxe

"Wat is er Chiel? Je kijkt zo sip." Dat was duidelijk een mannenstem die sprak. Ik schatte hem vrij jong in, aangezien het geen hele zware stem was die sprak. "Vandaag heb ik werkelijk een hele prachtige dame gezien." hoorde ik een bekende stem zeggen. "Ik heb haar ook nog kort gesproken. Ze is helemaal mijn type. Jammer genoeg is zij al getrouwd, maar ze lijkt me nog zo jong. Ongeveer mijn leeftijd denk ik. Zo rond de twintig dus." Het was de stem van de bediende die we in het hotel-restaurant spraken. De voetstappen hoorde ik niet meer, alsof ze stil bleven staan. "Hoe zag ze eruit dan?" Chiel, zoals de bediende bleek te heten gaf de andere man behoorlijk wat uiterlijke kenmerken die wel heel erg veel op mijn uiterlijke kenmerken leken. "Ze zat samen met haar man aan één van de tafels in de nis waar ik altijd bedien." Dat gaf de doorslag dat hij mij bedoelde. Dennis tikte mij ineens aan. "Ik zei het je toch? Hij heeft echt een oogje op jou." siste hij mij toe. Dat deed hij zo zacht dat alleen ik het kon horen. De lift was inmiddels verder naar boven gegaan, naar de vijfde etage. Daar baalde ik een beetje van. Ik wilde zo snel mogelijk naar boven. "Je hebt gelijk." zei ik. "Maar hoe weet je dan zo zeker dat ze getrouwd is?" hoorde ik de andere stem vragen. "Ze hebben het meest luxe diner voor vanavond besteld. Tenminste ik dacht dat zij dat hadden besteld, maar het blijkt dat iemand anders dat voor ze gedaan heeft. Nou ja, dat zeiden ze zelf. Het was een verrassing voor ze." "Het Royal Amour diner bedoel je dan?" "Ja, die. Ook al weten zij het zelf niet. Ik zag het aan dat nummer op de tegoedbon die ze hebben." "Zooo, maar dan baal je wel flink dus." Het gesprek viel even stil. Ik vermoedde dat Chiel knikte, maar dat kon ik niet zien. "Dat geloof ik gelijk. Dat diner wordt alleen door pasgetrouwde stellen besteld. Kop op, laat je gevoelens los en bedien ze als ieder ander koppel. Oké, het is misschien makkelijker gezegd dan gedaan." "Daar krijg ik vast moeite mee. Ze is zo’n beeldschone mooie vrouw dat ik niet zonder gevoelens naar haar kan kijken of met haar praten. Kun jij vanavond niet voor mij invallen?" "Nee, sorry man. Je weet toch wel wat voor werk ik moet doen vanavond?" "Dat is waar ook. Dan moet het maar. Het is niet anders." Ik hoorde ineens weer voetstappen en ze kwamen dichterbij. Het liefste wilde ik gelijk weg zodat ze niet konden merken dat ik en Dennis het hele gesprek gehoord hadden. Gelukkig gingen op dat moment net de deuren van de lift open en konden we vlug de lift instappen. De lift was sneller beneden dan ik verwacht had, maar die kwam wel op het juiste moment. "Vlug naar binnen, voordat ze ons zien!" maande Dennis mij tot actie. Vlak voordat de deuren zich weer sloten zag ik dat de bediende Chiel en zijn collega voorbij liepen. Hij keek nog naar binnen en zag mij en Dennis. Hij werd rood in zijn gezicht. Vlug draaide hij zijn hoofd. Daarna gingen de deuren van de lift dicht. Dennis had het ook gezien. Hij keek mij geschrokken aan. "Zou hij het doorhebben dat wij hem gehoord hebben?" vroeg ik hem. Dennis haalde zijn schouders op. "Ik hoop van niet. Misschien komen we er vanavond nog achter."

Korte tijd later waren we in de hotelkamer. Ik pakte de tas weer over van Dennis en zette die op het bureau. De spullen die we gekocht hadden legde ik op het bed. Dennis pakte zijn gekochte spullen en stopte die in zijn koffer. Het pakje wat ik in dezelfde tas had gedaan haalde ik eruit en legde het op het bureau. Daarna legde ik de lege tas op de stoel ervoor. Dennis pakte mijn koffer erbij zodat ik het andere pakje eruit kon pakken. "Welk pakje moeten we het eerst openmaken?" vroeg ik. "Volgens mij zit er een envelop op dat pakje wat in het kluisje zat. Het lijkt erop dat je het op de kop hebt weggelegd." Ik draaide het pakje op het bureau om en zag dat hij gelijk had. "Inderdaad! Die envelop heb ik helemaal niet gezien. Zal ik die dan maar openmaken om te zien of er een aanwijzing inzit?" "Ja, doe maar." Het openen van de envelop viel nog niet mee. Die zat erg goed vastgeplakt op het pakje. Ik pakte de briefopener die op het bureau lag erbij in de hoop dat ik de envelop van het pakje los wist te krijgen. Met enige moeite lukte het. Vervolgens opende ik de envelop met dezelfde briefopener en haalde er een brief uit. "Deze is weer iets langer dan de andere briefjes die we tot nu toe hebben gevonden in het huis.

‘Lieve Dennis en Carmen,

Jullie hebben inmiddels al aardig wat aanwijzingen en spullen gevonden. Daarnaast hebben jullie het kluisje ook weten te vinden in het hotel en daarin het pakje met deze brief. Jullie vinden het misschien gek dat jullie nu in het hotel zitten. Jullie vragen je vast af waarom dit zo is en waarom er een hotelkamer voor jullie is gereserveerd. Dat hebben wij gedaan. Ja, wij, papa en mama. Vandaag zouden wij dertig jaar lang met elkaar getrouwd zijn geweest en vijfendertig jaar bij elkaar zijn geweest…..’

Vandaag was het de dertigste trouwdag van pap en mam geweest?!" Het laatste riep ik vol ongeloof uit. Mijn hoofd begon te tollen voor mijn gevoel. Ik besloot dan ook om op het voeteneind van het bed te gaan zitten met de brief. Dennis kwam naast mij zitten en pakte mij bij de schouders beet. "Dat is waar ook! Het zou vandaag hun trouwdag zijn geweest, maar ik wist niet dat zij dan alweer dertig jaar lang met elkaar getrouwd zouden zijn geweest of dat ze vijfendertig jaar bij elkaar zouden zijn geweest. Lees snel verder! Ik wil graag weten wat er nog meer in staat." "Goed, ik ga verder.

‘De keuze voor dit hotel heeft te maken met onze eerste huwelijksnacht. Die hebben wij namelijk hier doorgebracht voordat wij op onze echte huwelijksreis gingen. Wij hebben in dezelfde hotelkamer overnacht als waar jullie nu zitten. Wij hebben hier vaker overnacht na onze eerste huwelijksnacht, maar dat was nog allemaal voordat jullie geboren werden. De hotelkamer hebben wij voor jullie gereserveerd en betaald op de dag dat jullie naar het handbaltoernooi, van jullie schoolgenoot Barbara, zijn geweest. Omdat jullie en Anita op haar uitnodiging waren ingegaan en die dag dus van huis weg waren hebben wij mooi de gelegenheid gehad om dat te regelen. Jullie hebben er dan ook niks van gemerkt. Onze reden was in eerste instantie om deze dag samen met jullie te gaan vieren, maar dat liep dus anders en dat is onze keus zoals jullie in de eerste brief hebben kunnen lezen. Tijdens het reserveren wisten wij al dat wij er vandaag niet bij kunnen zijn. Daarom willen wij graag dat jullie genieten van deze dag en vooral van jullie leven. Maak gebruik van de faciliteiten van het hotel zoals het wellness gedeelte wat zich helemaal beneden bevindt. Ook dit is allemaal betaald. De tegoedbonnen vind je in het pakje wat jullie bij het inchecken hebben ontvangen. Pak het uit en neem de spullen die erin zitten mee naar de wellness en geniet ervan. Geniet van alle luxe die het hotel te bieden heeft en maak je hoofd leeg door te genieten van dit dagje uit tijdens jullie studie. Het andere pakje mogen jullie pas uitpakken ndata jullie gebruik hebben gemaakt van de wellness. Leg het daarom ook weer terug in het kluisje. In het pakje zit het begin van jullie toekomst. Ga genieten vandaag! 

Heel veel liefs, Papa en mama.

De receptioniste noemde dezelfde datum als de dag waarop pap en mam gereserveerd hebben en dus ook dezelfde als dag waarop dat handbaltoernooi van Barbara is geweest!" Dennis keek mij geschokt aan. "Inderdaad, ik vond het al zo vreemd, omdat die datum mij zo bekend voorkwam. In deze brief is het dus bevestigd." "Die datum kwam mij ook al bekend voor. Ik begrijp het nog niet helemaal. Hoe hebben ze dit hotel kunnen betalen en waarvan?" Ik keek vragend naar Dennis. "Ik vraag me vooral af waar ze het geld vandaan hebben kunnen halen. Ze hadden gewoon nauwelijks geld! Alleen maar voor het eten en wat vaste lasten. Hadden ze misschien ergens een spaarpotje waar wij niks van af weten?" vroeg Dennis zich af. "Ik weet het niet." Ik haalde mijn schouders op en stond op. De brief stopte ik in een apart vakje aan de binnenkant van mijn koffer en deed die weer dicht. "In ieder geval ga ik dat pakje met de tegoedbonnen openmaken." Dennis stond ook op. "We maken het samen open." was zijn idee. Samen liepen we naar het bureau en pakten het pakje uit. Er zaten inderdaad een aantal tegoedbonnen in. Verder zaten er twee paar slippers in en nog wat schoonheidsmiddeltjes in een meeneemformaat. Dennis pakte één van die middeltjes. "Wat is dit?" hij liet het mij zien. "Oh, dat kun je volgens mij gebruiken als gezichtsmasker." antwoordde ik. "Je denkt toch zeker niet dat ik een gezichtsmasker op ga doen?" "Jij misschien niet, maar laten we het gewoon meenemen naar de wellness hier in het hotel en dan zien we het wel." Ik moest er wel om lachen. Ik zag het al helemaal voor me dat Dennis met een groen gezichtsmasker in de hotelkamer rondliep. Hij had dat dan niet eens normaal gedaan, maar hij had dan juist gekke bekken getrokken en er andere rare fratsen mee uitgehaald, zoiets als een groen monster rondrennen. Dan waren er algauw barsten in het masker gekomen. Dat was echt iets voor hem. Wat dat betreft was hij net als een klein ondeugend kind. Gelukkig waren dat van die zeldzame momenten. Ik bekeek de kortingsbonnen aandachtig. "Ohhh, kijk! Ze geven hier verschillende soorten massages, zoals een voetmassage, een sportmassage en een hot stone massage." zei ik terwijl ik de kortingsbonnen aan Dennis liet zien. "Wat is een hot stone massage?" "Volgens mij wordt je dan gemasseerd met van die zwarte hete stenen. Ik heb er eens een keer iets over gelezen en ik heb toen tegen Anita gezegd dat het mij wel iets leek." "Hadden ze dat ook op dat wellness ressort waar wij met Anita en haar ouders heen zijn geweest?" "Nee, jammer genoeg niet. Hier wil ik er zeker wel gebruik van maken. Die sportmassage is misschien iets voor jou, bro." Dennis pakte de tegoedbonnen van de massages van mij over om zelf te kunnen kijken. "Die lijkt mij inderdaad wel wat. Moeten we die slippers dan ook aan?" Dennis had de slippers opgepakt en zwaaide ermee. "Dat denk ik wel. Laten we het maar meenemen. Het is misschien ook handig om je badkleding mee te nemen." Dennis gaf mij het andere nog onuitgepakte pakje die ik vervolgens in mijn koffer deed. "Of zal ik deze weer terug in de tas en in het kluisje doen?" vroeg ik aan mijn broer. "Maar dat is toch raar? We hebben dat er net uit gehaald." "Ja, maar we weten nog niet wat er in zit. Wie weet is het heel waardevol. We mogen het ook pas openmaken nadat wij naar de wellness zijn geweest. Dat stond ook in de brief." herinnerde ik mij ineens weer. "Hmmmm……misschien heb je wel gelijk sis."

Ongeveer een kwartier later stonden we weer beneden bij het kluisje met een grote tas in mijn hand. Die tas leek veel op een strandtas en doe had ik voor de zekerheid van te voren in mijn koffer gedaan. Vlak voordat we naar beneden gingen had ik die tas er weer uit gehaald en had ik al onze  badkleding en het pakje daarin gedaan. Ik stopte de tas in het kluisje en haalde het pakje eruit. Zowel Dennis als ik gingen er zo voor staan dat niemand precies kon zien wat wij deden. Gelukkig waren er op dat moment weinig mensen in de buurt. Ik sloot het kluisje weer en samen gingen we op zoek naar het wellness gedeelte van het hotel. Een mede hotel bezoeker wees ons de weg. De wellness bevond zich inderdaad helemaal beneden in het hotel. Het zat een beetje verstopt. Vanaf de hoofdingang was het niet gelijk te vinden. Bij de ingang van de wellness stond een dame die net als in het restaurant om het nummer van de hotelkamer vroeg. Deze keer liet Dennis de hotelsleutelhanger zien. De dame vroeg ons om haar te volgen naar een kleedruimte. Ze maakte een kledinglocker open en haalde daar twee badjassen uit. Ze legde uit dat we die locker konden gebruiken tijdens ons verblijf in de wellness. In dezelfde ruimte konden we ons omkleden in de aanwezige kleedhokjes. De slippers die ik ook in de tas gestopt had moesten we in de wellness gebruiken legde de dame uit. Zodra wij vertrokken konden we de slippers bij haar inleveren. De tegoedbonnen voor de massages konden we ook bij haar inleveren nadat we onze keuze gemaakt hadden en omgekleed waren. Zij zorgde ervoor dat wij ingepland werden bij de masseur. Na het inplannen konden we gebruik maken van alle andere faciliteiten van de wellness, zoals een sauna. Er was zowel een Finse sauna als een stoomsauna. Verder was er ook nog een klein zwembad met een prachtige waterval die vanuit een beeld kwam. Die middag genoten wij enorm van de wellness. We pakten kort na elkaar een sauna. We vonden het toch enigszins gênant om tegelijk naakt in de sauna te zitten. De massages die wij uitgezocht hadden waren wel tegelijk gepland. Toch werden die niet in dezelfde ruimte gedaan, maar elk in een aparte ruimte. Dennis had gekozen voor de sportmassage en ik voor de hot stone massage. Die was werkelijk heerlijk. Daarna namen we nog een voetmassage en doken wij later in onze badkleding het zwembad in. Er was ook nog een zoutbad waarin we konden drijven. Daar konden we lekker ontspannen en onze huid werd ook nog eens flink gezuiverd. We genoten zo enorm dat de hele middag sneller om was dan dat we het door hadden. Vlak voordat het tijd was voor het diner waren wij pas klaar.

Terug in de hotelkamer liet ik me achterover op het bed vallen om nog even na te genieten van de wellness. Dennis hing ondertussen zijn zwembroek op aan de designradiator in de badkamer. "We zijn dat pakje in het kluisje vergeten bro!" riep ik uit en gelijk schoot ik weer omhoog. "Dat geeft toch niks? We gaan toch zo eerst wat eten beneden. Daarna kunnen wij het er wel uithalen." Dennis kwam de badkamer weer uit. "Tja, dat is waar. Na het eten hebben we tijd zat. Laten we dan maar omkleden voor dat diner." "Doe je mooiste kleding maar aan en maak je jezelf heel erg mooi op." Dennis had een brede grijns op zijn gezicht. "Waarom?" "Dan raakt die bediende helemaal gefascineerd door jouw verblindende schoonheid." grinnikte hij. "Zeg, waar ben je op uit?! Het is toch gemeen als ik dat zou doen?" "Ja, dat weet ik. Hij kan je toch niet krijgen, maar ik wil hem uitdagen om te kijken tot hoe ver hij wil gaan om jou voor zich te winnen." "Dat zal hem toch niet lukken. Ik heb helemaal geen interesse." "Weet ik. Je hebt interesse in Nick." "Ehmmm, ja." zei ik zacht en nogal ongemakkelijk. Had ik nog wel interesse in Nick? Eigenlijk nog maar heel weinig sinds ik hem afgewezen had. Gek genoeg miste ik hem wel zo af en toe. Ik schudde mijn gedachten aan Nick weg. "Ik ga me omkleden en dat doe ik wel in de badkamer. Dan kan ik me ook gelijk opmaken en jij kan je hier omkleden." Ik pakte mijn koffer en wilde naar de badkamer lopen, maar voordat ik de deur opende draaide ik me nog even om. "Jij moet dan eigenlijk ook je mooiste kleding aandoen. Jij wil dat ik mijn mooiste kleding aan doe, dus verwacht ik dat ook minimaal van jou als tegenprestatie." grapte ik. "Tja, dat is wel het minste wat ik zou moeten doen tegenover jou. Daarbij lijkt het nogal raar als jij mooi aangekleed bent en ik niet." lachte Dennis. "Goed zo." zei ik lachend voordat ik de badkamer inging met mijn koffer. In de badkamer legde ik mijn koffer open op de grond zodat ik een heel goed overzicht had van de inhoud van de koffer. Ik haalde er een strakke donkere jeans uit. Daarop zaten een geborduurde bloem en een vlinder op de rechter bovenkant. Het was er zo mooi op geborduurd dat het de jeans heel sjiek maakte. Geen felle kleuren, maar subtiele kleuren. Heel gepast voor een luxe diner vond ik. De jeans legde ik over de rand van het bad. De mooie top die ik op mijn studentenkamer ook had uitgezocht en die heel mooi bij die jeans paste haalde ik net als het bijpassende vest uit mijn koffer. De top was effen van kleur. Het vest was eveneens effen van kleur, maar iets donkerder dan de top en verder redelijk lang net als de mouwen die ik om kon vouwen. Het vest viel aan de achterkant net over mijn billen. Wat ik wel fijn vond. Nadat ik me omgekleed had maakte ik mij op met een lichte foundation, donkere mascara, een beetje oogschaduw en een lipgloss. Ik hield het subtiel, maar wel sjiek net als mijn kleding. Nadat ik daarmee klaar was liep ik met mijn koffer de badkamer weer uit. "Hè, hè, ben je daar eindelijk?" was het eerste wat ik te horen kreeg van Dennis. Hij zei niets over hoe ik eruit zag. "Hoezo ‘Ben je daar eindelijk‘? Zolang ben ik niet bezig geweest. Hooguit een kwartier." "Nou……" begon Dennis op een zeurderige toon. "Je was toch écht wel langer dan een kwartier bezig in die badkamer. Ik zit al meer dan een kwartier te wachten nadat ik me omgekleed heb." Dennis had de meest sjieke kleding aan die ik ooit bij hem had gezien. Ik vroeg mij af hoe hij dat kon betalen. "Het is nu bijna half zeven en jij ging net even voor zessen de badkamer in." Met een brede grijns keek hij naar mij. "Oohhh…….." was het enige wat ik uit kon brengen. "Maar je bent er nu. Dus kunnen we naar beneden." lachte Dennis. "Uhmmm, ja. Laten we maar gaan dan. Zeg, hoe kom jij aan die mooie sjieke kleding? Heb jij die zelf gekocht?" "Uhm, ik heb het wel zelf uitgezocht, maar Nadia heeft het voor mij betaald. Zij vond het mooi als ik het dan ging dragen tijdens eerste kerstdag toen we bij haar ouders waren. De tweede kerstdag dat we bij Anita en haar ouders waren heb ik het niet gedragen. Maar jij ziet er ook mooi uit sis." "Dank je. Wat lief van Nadia dat ze dat gedaan heeft. Weet ze inmiddels al van onze ouders af?" vroeg ik. "Nee, nog steeds niet. Haar ouders hebben ook niet naar onze ouders gevraagd. Het was te gezellig om het daar over te hebben. Ik durf het nog steeds niet. Gelukkig vraagt ze er ook niet naar en heeft ze alleen maar oog voor mij." "Ik heb haar ook nog niks verteld. Maar hey, zullen we gaan?" gaf ik aan. Dennis knikte. 

Ongeveer een kwartier later zaten we in het restaurant aan de tafel die ons eerder die dag was toegewezen.