Zindelijk worden! Wat een hel

Iedere ouder kent het wel! Wanneer en hoe wordt je kind zindelijk. Ieder kind is anders laten we dat voorop stellen maar ik ga mijn verhaal met jullie delen en wie weet heb je er wat aan. Ik begin bij het begin mijn dochter werd 2,5 en ik doe haar gewoon een en luier aan. Eerlijk gezegd was ik er totaal niet mee bezig dus dit was een ritueel. Ik had al wel een potje gekocht om te kijken of ze het leuk vond. Ja heel leuk om als kruk te gebruiken. Maar goed het wat warm dus ze had een jurkje aan met een broekje en ineens trekt ze haar luier van haar kontje en zegt zo ik plas voortaan hier op. En trots dat we waren aan iedereen vertellen want laten we eerlijk zijn je hebt even een momentje van glorie. Nou overdag alles netjes op haar potje voor poepen luier en in de avond ook. Kon niet beter dachten wij tot dat alles mis ging en nu zie ik je denken hoe erg kan het zijn nou voor haar heel erg. Ze ging alles ophouden we zijn gelijk terug overgegaan op luiers maar poepen ho maar. We waren 11 dagen verder en ik werd van kastje na de muur gestuurd. Op gegeven moment werd ze zo ziek dat het aan de voorkant er stromend uit kwam. Ik weet echt nog goed dat ik tegen mijn man zei dit is toch niet goed. En wat is ze toen ziek geweest iedere keer als ze moest poepen werd dit een strijd. Maar ook echt met pijn in mijn hart want als ze niet poepte kwam het er voor boven uit en was ze altijd heel ziek. Het was z’n onmacht dat we voelde. Van de dokter kregen we forlax iedereen kent wel een zakje met vezels maar het probleem was niet dat het hard was het probleem zat het in het ophouden. In haar hoofdje is er waarschijnlijk ooit wat gebeurd waardoor ze het alleen maar ophield omdat ze bang was voor pijn. Blaasontsteking op blaasontsteking door het ophouden want ze hield ook automatisch haar plas op. Eindelijk werden we door gestuurd na de kinderarts eindelijk voelde ik me gehoord want ik had een heel ander kind. We hebben samen een plan met de forlax opgesteld want dat was mij nooit goed uit gelegd dat als ze niet dronk de rest van de dag dat die forlax weinig doet. Daarnaast gingen vreemde ogen tegen lana zeggen dat we in 10 stappen gingen oefenen met poepen. In eerste instantie kreeg ze bisacodyl om de poep te laten blijven komen zodat ze het niet kon ophouden. Ow ja ook dat was nog een probleem want ze kreeg tablet vorm iedere dag een hadden ze gezegd. Ten eerste lana heeft echt een probleem met tabletten dus die was iedere keer helemaal over haar toeren. Moest ik 2 weken doen, na de 3de dag ritje huisarts post want het kwam er aan alle kanten uit bij het kind en huilde enorm. Waarop de huisarts zei nee maar dat mag niet dat is alleen uit nood. Toen kreeg ik zetpillen mee om de 2 dagen als ze niet zelf ging poepen moest ze een zetpil. Hier had ze ook een hekel aan dat was ook strijd maar wel makkelijker en binnen 30 min poepten ze altijd. Toen is de kinderarts gaan uitleggen dat als ze voelt dat ze moet poepen dat eerst moet zeggen tegen mama. Dat was stap 1, stap 2 was op haar zelf haar luier uit te laten doen ook al wilde ze heb daarna weer aan dan mocht ze oefenen. Stap 3 was zitten op het potje in haar blote billen. Dit ging natuurlijk allemaal heel goed want plassen deed ze al. Stap 4 was haar luier aan laten en op de wc zetten en haar daar laten poepen in haar luier dus dat ze ook gevoel had ik moet hier poepen. Stap 5 was zitten met luier op de wc eventueel met een krukje. Tussen iedere paar stappen gingen we terug om te kijken hoe het ging. Ik moet zeggen vreemde ogen hielpen sowieso bij mij dochter. Mijn gedrag sloeg er ook van om in plaats van onmacht was ik positief en riep ik altijd wat ben ik trots ook al was het gewoon in haar luier. Ik weet nog dat stap 6 was luier op de wc zelf uit doen en een bakje zetten dat ze nieuwe zelf mag aan doen ( van die broekjes). De rest weet ik niet want ineens poepte ze op de wc iedere dag zonder huilen zonder pijn. Ja dan voel je je echt goed dan weet je dat zo belangrijk is dat je elkaar goed aanvoelt. 

Ow ja en lieve mama’s laat je niet gek maken. Je doet het goed zoals jij het doet en niet hoe een ander het doet. Ieder kind is anders en ja ieder heeft zijn eigen tempo en als iemand met zindelijkheid bezig is zeg dat niet ah joh, dat komt wel. Want je weet niet wat er allemaal aan vooraf is gegaan. Maar blijf positief