3 jaar geleden
Wel of geen bril?
Het begon allemaal toen onze zoon een paar weken oud was. Mijn man en ik zagen een trilling op zijn ogen die verband zou kunnen hebben met een erfelijke oogaandoening die bij mij in de familie zit. Om dit zeker te weten zijn we bij de huisarts geweest en toen onze zoon 3 maanden was zijn we bij de oogarts in het ziekenhuis terecht gekomen. Deze arts heeft ons toen op het hart gedrukt dat het niet de oogaandoening kon zijn want daarvoor trilden zijn ogen te weinig. Opgelucht gingen we toen naar huis.
Nu ruim 3 jaar later gaf de juf van de peuterspeelzaal aan dat ze het vermoeden hadden dat er iets niet goed was met de ogen van onze zoon. Opnieuw via een doorverwijzing terecht gekomen bij een orthoptist in (een ander) ziekenhuis. Dat onze zoon niet de erfelijke oogaandoening heeft wil natuurlijk niet zeggen dat er niks met zijn ogen aan de hand kan zijn. Dus vrij nuchter ging ik er samen met onze zoon naartoe in de veronderstelling dat er wellicht een bril moest komen maar dat dat het dan ook was. Little did we know...
De orthoptist was een aardige mevrouw die duidelijk gewend was om met kinderen te werken. Erg rustig en vriendelijk heeft ze alles uitgelegd (voor zover dat dat kan bij een 3 jarige) aan onze zoon. Na de testjes en metingen kwam naar voren dat onze zoon een erg sterke min sterkte heeft (3,5 en 3,75) en dus bijziend is. Ze hanteren dat een sterkte afwijking niet meer mag zijn dan de leeftijd van het kind. Dus in ons geval zou het niet meer dan 3 mogen zijn. Zijn sterktes zijn dusdanig hoog dat deze nooit op zichzelf staan, ze staan altijd in verband met iets.
Daarnaast is er door de orthoptist en later de bijgehaalde oogarts ook geconstateerd dat onze zoon nystagmus heeft. Dit is een constante trilling van het oog.
Mede door de oogaandoening die in de familie zit is er besloten om ons eerst naar Bartiméus door te sturen. Een blinden en slechtziendeninstutuut in Zeist waar ze gespecialiseerde testen kunnen doen. Mocht er uiteindelijk uitkomen dat we niet te maken hebben met de oogaandoening dan worden we alsnog door verwezen naar een kinderarts om te onderzoeken waar de extreme sterktes vandaan komen.
Nou je begrijpt dat ik vol vragen, onzekerheden en een brief met de oogmeting voor de aanschaf van een bril het ziekenhuis uit liep.
J-mama-van-A-en-B
Hai, bij onze beide zoons is doormiddel van DNA-onderzoek vastgesteld dat ze een aangeboren oogafwijking hebben. Dit betekend voor ons dat het zicht niet beter wordt maar gelukkig ook niet slechter. Voor meer info over de aandoening raad ik je aan mijn andere blogs te lezen 😊. Wat betreft het feit dat jullie bij jullie zoontje geen vervolg onderzoek krijgen durf ik antwoord op te geven. Hetgeen ik je zou aanraden is mocht je gevoel zeggen dat er niet voldoende is nagekeken om dan naar de huisarts te gaan voor een overleg en eventueel een second-opinion bij een andere oogarts?
Thirsa-25
Hoe is het nu ? Wij zitten nu ook met zn situatie Bij ggd bij oogtest werden we naar oogarts verwezen en bij de afspraak werd ons verteld dat ons zoontje 4 jaar. l min 4 En r min 6 orthoptist vond het veel hij wil toch de oogarts laten controleren daar was alles goed en we mochten een leuke bril uitzoeken. En zo liepen we deur uit hoe kan dit ? En hoeft hier geen verdere onderzoek gedaan worden dan alleen maar een bril te kopen waar komt dit vandaan dan.