Voor nu nog even veilig in mijn armen.

Lief meisje, lieve dochter ons trots. Jij liet onze droom uitkomen, het grootste gewenste geluk kan je wel over spreken. 8 maanden lang mocht ik jou dragen, warm en veilig dit was jouw huisje. Een huisje zonder zorgen en zonder angst want dit is wel eens anders geweest, zorgen of het allemaal wel goed zou komen. 

Het is een gek idee nu je alweer 14 maanden bent, ik zie je nog liggen in je verwarmde bedje in het ziekenhuis. Jij een klein mini mensje waarbij maat 44 nog te groot voor je was. Je was amper een paar dagen oud waarbij je jezelf al moest bewijzen. En dat is niet makkelijk geweest je temperatuur die geregeld veel te veel laag was, je suikerspiegel, het drinken wat je nog niet zo goed lukte en de talloze controles. Allemaal factoren waardoor je nog veilig in het ziekenhuis moest blijven. En toch ondanks dat het soms moeizaam is geweest ben ik zo trots op jou. 

Op waar je nu staat, hoe je je ontwikkeld je bent een echte dreumes en daar gedraag je je ook naar. Je doet eigenlijk soms dingen die echt niet mogen, bijvoorbeeld: de trap zelf omhoog klimmen of op het kinderdagverblijf als je er tussenuit glipt op de hoge tafel klimmen en zo nog wel vele voorbeelden. Je hebt een sterk karakter je laat zien en vooral horen als je iets niet wil. Je brabbelt en je loopt al hele stukken zelf!! 

Soms gaat het allemaal zo snel, de tijd van dat je heel klein en kwetsbaar was en de tijd waarin wij nu bivakkeren. Zo snel dat ik wel eens de tijd wil stopzetten, een grote pauze knop zo van nu even wachten! Maar doordat het ook zo snel gaat is dat een besef moment voor mij dat wij iedere dag moeten genieten, van jou , je ontwikkeling en je apen streken. 

Want er komt een moment later dat ik je moet gaan loslaten, dan ga je je eigen pad gaat volgen. Dan ga jij zelf experimenteren en groeien. Dan zul je mij minder nodig hebben. Maar weet dat ik daar altijd voor je ben, voor advies of voor een schouder. Of een borrel tot middernacht (want dat deed ik vaak genoeg met jouw oma) En de fijne gesprekken tussen moeder en dochter, iets kostbaars iets bijzonders. Weet dat ik er altijd voor jou ben. 

Lief meisje blijf zo vrolijk en wijs zoals je nu bent, behoud je gekke apenstreken want dit maakt het leven zoveel mooier. Groei en bloei tot een uniek persoon. Maar blijf voor altijd jezelf, altijd. 

Lieve Julie wij houden van jou.