Ook ons meisje laat ons even schrikken

Djuna ons lieve meisje van 7 (bijna 8), de middelste van de 3 en ons enige meisje. ontzettend gek en dol op haar kleine broertje 👶 wat minder op haar grote broer 👦🏻.

Vraagt altijd of zij de liefste is, en ik beantwoord dit altijd met een ja,  waarna ze het blijste gezichtje ooit heeft, want ja jij bent zeker weten ons liefste enige middelste meisje!

Je was echt de makkelijkste baby ooit, sliep gelijk door, werd nooit tussendoor wakker en sliep ook echt lang, werd sochtends nooit voor 10 wakker.

Huilde nooit, en je vond alles prima! Liep ontzettend laat en praatte nog veel later, is pas net klaar met logopedie en bij mensen die je niet kent zeg je nog steeds geen letter 🤐 komt sinds kort pas een beetje los en hoe 🤔.

Sporten doe je super graag! Op school heb je af en toe wat hulp nodig (best vaak) maar ook jij mag zijn zoals jij bent! Voor ons perfect 💖

Je zit lekker in je vel en geniet elke dag dat is het allerbelangrijkste.

Maar lieve Djuna, jij hebt ons ook even laten schrikken zeg! 

Terwijl mama boven de fles aan Kyano geeft en papa die net uit bad komt hoor ik jou naar boven komen, ineens sta je in de deur heel verschrikt met tranen in je ogen en wijst naar je keel, je kijkt zo ontzettend bang en hulpeloos, dat ik ook gelijk zie dat het menens is.

Ik schreeuw gelijk zit er iets in je keel? Je knikt ja en je kijkt nog banger, ik zie ineens de rol mentos weer voor me op tafel liggen,

Papa rent gelijk op je af, hij slaat op je rug en probeert van alles met jou,  maar het snoepje wil er niet uit.

Je ogen draaien ineens weg en je kleur veranderd naar wit/grauw met blauw om je mond, papa schreeuwt dat ik 112 moet bellen en z'n vader (djunas opa) moet bellen want die heeft ehbo, ik bel m'n schoonvader en die komt gelijk op z'n sokken door de regen naar ons toe rennen gelukkig wonen ze om de hoek. ik zet ondertussen de voordeur beneden open en bel 112, ik ren weer naar boven en zie hoe je steeds weg zakt en je kleur is echt helemaal weg, en je lippen zijn nu ook helemaal blauw, zo eng dat beeld!

En hoe je papa nog steeds van alles probeert maar ook zijn blik zegt genoeg, we proberen je nog een slok water te laten drinken uit wanhoop want we weten het niet meer, je begint een soort van te spugen maar er komt alleen slijm uit, je valt steeds weg en we moeten schreeuwen om je bij te houden de paniek in je ogen als je af en toe bijkomt vergeten we ook echt nooit meer, wat voelen we ons weer machteloos en zijn zelf ook behoorlijk in paniek inmiddels omdat niks helpt, seconden lijken minuten en minuten lijken uren!

Ik schreeuw tegen m'n telefoon om een ambulance en dat je niet meer bij bent, ze zeggen dat ik echt rustig moet blijven want dit helpt niet, en dan ineens zakt je snoepje naar beneden, je kijkt ons met grote ogen aan en wijst naar je keel, en zegt met een zacht stemmetje dat hij bijna weg is, ik kan de ambulance die meeluisteren afzeggen die ik dus nog steeds aan m'n oor heb, ze zeggen dat het slim is om jou goed in de gaten te houden en even goed te laten nakijken maar dat mag ook morgen.

En opa komt op dat moment ook net naar binnen rennen, die pakt je gelijk vast, je begint te huilen, en we komen weer een beetje tot rust, en dan begint het te landen wat er net gebeurd is, het houdt gewoon niet op zeggen we als eerste, wat zijn we geschrokken, je bent zelf in shock en zegt de hele avond niks meer, je mag lekker tussen ons in in slaap vallen, en we knuffelen je even extra veel, en daarna brengt papa je naar je eigen bed.

We praten nog even na en beseffen dat het echt maar net goed is gegaan.

De volgende dag krijg je gelijk weer een beetje praatjes, als je grote broer wat zegt waar jij het niet mee eens bent, geef je gelijk als antwoord; hallo ik was bijna dood hé? en dan zag je me ook nooit meer hoor Liam!

Stiekem moeten we er toch een beetje om lachen, blij dat je weer een beetje je praatjes terug krijgt, maar we zijn wel even genoeg geschrokken afgelopen tijd dus doet dat maar niet meer, jij bent in ieder geval klaar met mentos.

Ik besluit die week even een dagje samen te doen met jou ons lieve meisje 💝

Want vaak worden broertjes en zusjes vergeten in het leven met veel zorgen in de familie.

Alles draait om papa mama en in ons geval een ziek broertje en een zieke papa.

Jij lijdt hier nog wel het allermeest onder, je ziet de zorgen bij en om je broertje, je ziet z'n pijn van dichtbij en maakt alles bewust mee, daarbij zie je ook de pijn en het verdriet bij papa en mama en ineens zie je je papa en mama veel minder, ze moeten steeds naar ziekenhuis en dan soms ook nog onverwachts en zijn constant bezig met de zorg voor je broertje of andere dingen, je weet nooit waar je vannacht slaapt want dat kan ineens bij oma zijn (wat je natuurlijk helemaal geweldig vind) maar niet zoals het hoort te gaan, je weet nooit wie je uit school haalt en je vraagt sochtends altijd of mama er wel staat smiddags bij school, Helaas kan ik dat nooit beloven want ik weet nooit hoe je broertje het doet.

Wat kan ik me schuldig voelen naar jou maar ook naar je broer toe!

Leuke uitjes waar jij helemaal naar uitkijkt kunnen ineens niet doorgaan,

Al maanden neem je geen vriendinnetjes mee naar huis want je broertje mag niet ziek worden en je accepteert het allemaal maar, want je bent natuurlijk al super groot!! Maar eigenlijk ben jij nog veelste klein om dit allemaal te moeten meemaken, ik gun jou zo een onbezorgde jeugd! Soms loopt het leven net even anders maar ik hoop zo dat je later fijn terug mag kijken.

Vandaag brengen wij lekker Kyano naar oma (zo'n geluk met zo'n lieve oma waar jullie altijd  dag en nacht terecht kunnen)

En heb je mama even helemaal voor je zelf, lekker samen in bad, spelletjes doen, koekjes bakken, nagels lakken, wat je maar wilt, heerlijk genieten van m'n grote / kleine meisje 💖  wat zijn wij trots en blij met jou 🥰

Volgende x een blog over Liam.

Inmiddels 11, die het dus voor elkaar kreeg op z'n 8ste op een hek te klappen,(al ruim 3 jaar met een beugel en schroeven in z'n kaak en een heel hekwerk rondloopt) waar we nu dus nog steeds maandelijks zoet mee zijn 😑 ons leven is zeker niet saai in ieder geval 😅