2 jaar geleden
Onrust
Een verhaaltje van een poosje geleden
Je houdt zoveel van dat jongetje, maar dan gaat het in de ochtend weer even mis. Om een klein dingetje. Een maisboterham met pindakaas, want dat vind hij niet lekker. Ondertussen houdt hij de tv scherp in de gaten, terwijl hij zich nog druk maakt over zijn eten, wat echt niet kan, en hij echt niet wil. Maar ook laat hij nog even merken welk filmpje hij wel of niet wil kijken op de tv, daar waar zijn broer mee bezig is. Ontploffingen in zn koppie, voor hem reuze belangrijk wat er gebeurt en of het naar zijn zin is, maar tussendoor gaat alles in huis daardoor helemaal niet goed. Hij gaat huilen, broer vlucht naar boven want die kan daar echt niet tegen en zoekt zijn rust op. Wij als ouders die hem al vasthouden en tegen hem praten en uitleggen wat er gebeurt, en dat het ook anders kan.
Ik hou hem vast, knuffel en praat met hem, maar ik lijk niet aan te komen, want de boosheid en het verdriet is groter dan de uitleg die hem verteld wordt. Gewoon even knuffelen, maar hij is boos, en wil me trappen, slaan en knijpen. Razend is die, huilen tot gillen aan toe. En waarom, om een boterham die niet naar smaak is en de tv die uit moest vanwege de extra prikkels. Papa neemt het even over, maar die woede zit er nog steeds. Uiteindelijk keert hij terug op aarde en kan me vertellen dat een schaaltje brinta ook goed is, maar die maisboterham met pindakaas in zijn broodblik moet vervangen worden door een ander, iets met gebraden gehakt.
Hij was weer rustig en kwam aan tafel zijn brinta eten, niet heel veel, maar er ging iets in. Daarna kon hij weer normaal rustig denken, vooral in zichzelf gekeerd, na het eten had mama wat tranen en probeerde hij me te troosten. Met sorry, en het spijt me echt dat ik zo ging huilen. Hij begon me te kietelen, zodat ik weer ga lachen en probeert mijn tranen weg te vegen. Hij geeft me knuffels en kusjes. We gaan nog even in de spiegel kijken naar elkaar, vind hij lastig want hij kan niet goed naar zichzelf kijken, kijkt liever naar mij. Hij kan ondertussen wel weer een beetje blij zijn, en ik kan hem met zijn opgeluchte koppie naar school brengen. Dikke kus voordat hij naar binnen gaat en rent enthousiast de school in. Doei knul, fijne dag.
PauweRRR coaching
Lieve Mama, Herkenbaar en zo mooi omschreven. Het klinkt alsof jullie heel hard je best doen voor deze knul. Dat jullie hem accepteren in wie hij is, op goede en moeilijkere momenten. 👍 Wat vervelend dat hij het (nog) zo lastig vind om met zijn emoties of prikkels om te gaan. Zoals je het omschrijft klinkt het alsof hij graag de controle heeft en last heeft van teveel prikkels. Om zelf in zo een situatie niet in mijn emotie te schieten, probeer ik me altijd in te leven in zijn situatie. Als jij s'avonds zin hebt in een patatje en je partner komt met brocolli, dan eet je het uit beleefdheid misschien op maar blij wordt je er niet van. Dan hoor je ook nog dat je als toetje pudding moet eten (terwijl je daar helemaal niet van houdt) en als je dan saggerijnig bent en wilt ontspannen bij de tv dan zet je partner voetbal aan waar je totaal geen interesse in hebt en zegt hij, nee jij moet je toetje nog even opeten, ik ben nu tv aan het kijken. Nu heb jij al veel vaardigheden aangeleerd maar je kind bezit deze nog niet allemaal en kan nog niet zo goed zijn emoties bedwingen als ons waardoor hij explodeert. Zoals je goed omschrijft komt je informatie over dat het anders kan niet binnen op zo een moment, dat klopt want hij zit dan in zijn reptielenbrein en is aan het overleven, hij hoort ook letterlijk niet wat je zegt, hij kan niet nadenken want dat vraagt om het gebruik van een ander deel van de hersenen. Is het misschien een idee om hem voor te bereiden op wat komen gaat door routine te creëren ? Bijvoorbeeld s'morgens geen tv aan, met zijn alle aan tafel. Iedereen kiest zelf wat hij eet (binnen de kaders die jullie geven, door wat jullie op tafel zetten) / of avond van tevoren afspreken wat hij s'morgens wilt eten. Qua de explosiviteit van zijn emotie kan je misschien tijdens rollenspellen emoties naspelen zodat je op de juiste manier wat alternatieven kan laten zien. Of s'avonds voor het slapen gaan wat ademhalingsoefeningen en spierontspanningsoefeningen doen op een leuke manier, dan kan hij dit zelf makkelijker leren toepassen in de praktijk. Hou mijn social media in de gaten voor meer tips en adviezen mocht je daar behoefte aan hebben. Ik ben benieuwd hoe het nu gaat want je schrijft in de titel dat het al een tijdje geleden is gebeurt. Succes verder. groetjes Samantha van PauweRRR coaching