Moederdag door de ogen van een juf

Vroeger, op de basisschool werkte ik super hard om het allermooiste moederdag cadeautje te maken die ik ooit mee naar huis had genomen. Dit bleef dan een paar dagen in de woonkamer op de kast staan en verdween dan mysterieus. Vanaf de middelbare school kocht ik een klein cadeautje. Ik werkte toen bij V&D en op de vrijdagavond/zaterdag voor moederag kwamen regelmatig paniekerige mannen en kinderen de winkel ingestormd. Ik vond het vaak amusant om te zien hoe ze wanhopig op de huishoudafdeling nog het een en ander bij elkaar scharrelden, zodat ze niet met lege handen zouden staan. Die ene meneer zal ik nooit meer vergeten, terwijl ik de spullen aan het inpakken was zuchtte hij opgelucht: "Zo, weer een ruzie voorkomen." 

Later werkte ik bij de horeca in een zwembad. Opvallend daar was dat op moederdag (en op vaderdag) veel kinderen met hun vader gingen zwemmen. Alsof alle moeders in de omgeving tegen hun mannen en kinderen hadden gezegd: "Gaan jullie anders zwemmen voor moederdag, blijft mamma lekker rustig thuis." 

Nu sta ik voor de klas en ben ik al weken van te voren aan het peinzen: wat gaan we voor moederdag doen? De eerste keer dat ik op mijn stage het moederdagcadeau in de klas mocht voorbereiden, weet ik nog goed. Ik had alles uit de kast getrokken, 3 middagen geclaimd om met de klas te kunnen knutselen. Het ene werk zag en nog prachtiger uit dan de andere en ik was super trots op de kinderen (en op mezelf). Ik keek uit naar de maandag na moederdag: nieuwsgierig naar de reacties van de moeders stond ik klaar bij de deur. Van een klas van 28 kinderen kreeg ik in totaal 0 opmerkingen over m'n knutsels. Super teleurgesteld keerde ik die dag weer naar huis.

Vorig jaar waren we op school (ondertussen ben ik afgestudeerd en werk ik op een andere school) druk bezig met de 'ouderbetrokkenheid'. Samen met de klas hadden we een theekopje geknusteld, een theezakje erin gedaan en een uitnodiging geschreven. Voor alle moeders zouden we een maand later een 'thee-middag' organiseren. Met allerlei leesspelletjes en natuurlijk thee en koekjes. "Moeten we dan komen?" "Ik lust geen thee" "Kan ik niet gewoon het laatste kwartiertje aanschuiven"Uiteindelijk waren er 5 van de 20 ouders aanwezig op de betreffende thee-middag (kanttekening: alle ouders in mijn klas werken niet, of werken in de nachtdienst). Wederom een desillusie. 

Dit schooljaar hebben de kinderen een hart versierd. Sommige kinderen vroegen of ze een gedichtje mochten opzoeken en deze mochten overschrijven. Wat hebben ze hard gewerkt aan hun cadeau en wat heb ik van die kids genoten. Ieder jaar weer zijn de moederdag-knustel-lessen super leuk: kinderen zijn zo betrokken en geconcentreerd bezig. Ze zijn allemaal enthousiast en trots dat ze iets voor hun mamma mogen maken. De mooiste, liefste en leukste verhalen over hun mamma worden verteld (ja moeders, wij juffen krijgen vanalles te horen ;)). Vaak slaat het 'moederdagvirus' dan helemaal toe en worden er in die week nog de mooiste tekeningen, knustels en gedichten gemaakt. Ieder kind straalt en is super trots op zijn eigen moederdag cadeau. De juf beseft zich dan weer dat ze het mooiste beroep ter wereld heeft: van nature leergierige en enthousiaste leerlingen begeleiden in hun ontwikkeling. Het mogen meegenieten van datgene waar die kinderen het meest gelukkig mee zijn: een liefdevol, warm thuis - met een super lieve mama. 

Maar ik wil toch afsluiten met een oproepje: Lieve mama's, denken jullie er maandag 14 mei aan om de juf/meester van de groep van je kind te bedanken voor het moederdagcadeau? Daar worden wij dan weer erg gelukkig van ;) 

Volg je me al op insta (@juf_Pleunie)? Daar geef ik je een inkijkje in mijn leven als juf :D