Mijn meisje voor het eerst uit logeren!

Wanneer je met een postnatale angststoornis kampt, zijn de angsten jouw de “baas”, tenminste dat denkt jouw mind!

Ik heb hierdoor nooit mijn dochtertje snel uit handen gegeven. Zo zit ze pas een jaartje op de peuteropvang, heb ik mijn nicht en haar gezin pas toen ik met therapie begon op Zendaya laten passen.

Therapie valt mij erg zwaar en ik merkte al een geruime tijd dat ik oververmoeid was, maar je bent een mama dus je gaat gewoon verder.

Door privé omstandigheden begonnen mijn angstaanvallen weer te komen en kreeg ik flitsen voor mijn ogen met daarna een migraine aanvallen als gevolg.

Mijn beste vriendin loopt al meer dan een jaar te zeggen: “Sam, laat Zendaya bij ons slapen! Dit is voor jou goed en voor haar ook.”

Nu een jaar verder op 22-04 heb ik eindelijk toegegeven en mocht Zendaya twee nachtjes bij mijn beste vriendin en haar gezin slapen.

Zendaya was zo blij en kon niet wachten. Ja, mijn meisje was er allang klaar voor om ook zonder mama te zijn.

Ik heb natuurlijk staan huilen! Ik brak echt. Mijn beste vriendin troosten mij en zei: “Het komt echt goed! Ze gaat het naar haar zin hebben en rust jij vooral goed uit.”

Daar ging mijn meisje voor het eerst uit logeren 🥺.. Ik heb haar zoveel kusjes gegeven en zij zei alleen: “Doeiii mama, ikke ga weg.”

Dezelfde dag ben ik samen met mijn nichtje uit eten geweest. Ik stapte de bus in en ik dacht “ik ben iets vergeten!” Tja, ik denk gewenning dat je altijd samen met je kind bent 😂.

Terug naar het etentje:

Het eten was heerlijk en de sfeer was zo goed! Tijdens het eten dacht in continue aan Zendaya, maar ik genoot ook oprecht. Af en toe kreeg ik wel wat angst gevoelens, maar ze bleven beperkt. Ondertussen stuurde mijn beste vriendin ook heel veel filmpjes zelfs toen Zendaya in slaap was gevallen, dit gaf mij ook echt een rustig gevoel.

Dit was een geslaagde avond met gezelligheid van mijn nichtje, lekker eten en heerlijk muziek!

Dag 2:

Wat mijn behandelaar al zei: “Tijdens het slapen kan je nu van alles gaan dromen wat niet fijn is”. Hij had gelijk!

Ik heb over zoveel momenten gedroomd. Veel boosheid, verdriet en teleurstellingen kwamen in mijn dromen aan bod.

Ik heb mezelf eraan toe gegeven waardoor ik makkelijker kon rusten en dit heb ik zeker gedaan!

Zondagochtend heb ik eerst lopen videobellen met Zendaya en ben ik daarna wezen douchen om weer heerlijk mijn bed in te stappen. Ik heb zolang in bed gelegen dat ik pas rond 17.00 richting de winkels ben gaan fietsen en ook dit was een heerlijk momentje.

Ik heb lekkere pizza’s gehaald, deze bij thuiskomst in de oven gezet en ik heb daarnaast een salade gemaakt.

Ik heb heerlijk gegeten om uiteindelijk lekker een movie night te houden. Ondertussen kreeg ik filmpjes van mijn beste vriendin binnen dat Zendaya op een kinderfeestje zo aan het genieten was.

Na mijn movie night besloot ik naar boven te gaan om te douchen. Tijdens het douchen kreeg ik zoveel last van angst. Ik werd zo bang, bang om in de badkamer te blijven. Ik gaf wederom niet toe en ben verder gaan douchen.

Maar dit viel wel erg zwaar op mij, maar ik hield hier immers al rekening mee dat dit kon gebeuren.

Ik ben vroeg in slaap gevallen, ik denk dat mijn lichaam kapot was van de onrustigheid in mijn lichaam.

But I did it! Twee nachtjes zonder mijn meisje!

Ik ben trots op mezelf! Trots op dat ik mezelf steeds meer in het diepe gooi! Dit was eigenlijk de grootste en moeilijkste stap die ik heb gemaakt als het om loslaten gaat.

Angst mag mijn leven niet meer belemmeren!

Ik ben ontzettend trots op mijn meisje want ook zij heeft het goed gedaan (wat eigenlijk al te verwachten was). Ik kan niet wachten om haar weer dadelijk te zien en te knuffelen!

🤎

Samira