2 jaar geleden
Logopedie gestart
Finn is pas vrij laat begonnen met praten, een van de gevolgen van zijn medische trauma.
Alle jonge kinderen worden gevolgd door het consultatiebureau, niet dat wij ooit naar ze hebben geluisterd. Want alle informatie die wij kregen kwam vanuit het ziekenhuis. En het consulatiebureau lieten we altijd vrij snel langs ons liggen. Ondanks dat ik me altijd genoodzaakt voel om alle keuzes te moeten verantwoorden richting het consultatiebureau, zelfs de keuzes die door de artsen worden gemaakt. Maar goed dat is een heel ander verhaal dan dat ik vandaag wilde vertellen. Finn is pas heel laat gestart met praten. Een gevolg van zijn trauma. Hij heeft wel al snel woordjes gezegd maar veel meer dan papa, mama, eten en Naudje is er een lange tijd niet uit gekomen. EMDR bij kinderen is nog niet wetenschappelijk onderbouwd, maar de ervaring is dat de kinderen dan beter gaan praten en makkelijker hun eigen gevoelens kunnen uiten. Finn was rustiger en kon zich beter uiten, maar praten kwam maar niet op gang. Rond de 2 jaar moeten ze dan naar het consultatiebureau om te kijken hoe de ontwikkeling gaat. De enige reden dat ik met Finn naar het consultatiebureau ging was voor de VVE indicatie. 2 extra dagen naar de peuterspeelzaal, want het was hard nodig.
De juffen op de opvang hebben nooit gepushed om Finn meer te laten praten, ze weten wat hem is overkomen en weten dus waarom hij pas later is begonnen met praten. Finn wist zich altijd wel duidelijk te maken, maar de laatste periode rond zijn 2e verjaardag was hij steeds gefrustreerder dat we hem niet begrepen. De opvang gaf de suggestie om hem op de wachtlijst te zetten voor de logopedist die bij de school en opvang zat. Helemaal goed! Finn heeft zijn VVE indicatie gekregen, dus met 2,5 jaar moesten we weer terug om te kijken hoe het praten vorderde. Ze wilde eigenlijk direct een verwijzing schrijven voor een logopedist. Maar ik wilde niet met Finn weer naar een specialist moeten die buiten zijn eigen comfort zone zit. Dus heb ik gezegd; we wachten wel tot de logopedist bij de opvang tijd heeft. Dan kan hij namelijk in zijn eigen omgeving leren, en hoeft hij niet weer apart met mij naar een specialist toe. Tijdens de eerste afspraken controleren ze aan de hand van een test hoe het taalbegrip en de woordenschat is. Gemiddeld zou hij qua leeftijd op 85 moeten zitten, en hij zat voor taalbegrip op 81, voor woordenschat op 74 en zinsopbouw op 72. Best goed dus voor een kind dat een trauma heeft opgelopen.
Nu krijgt hij iedere week logopedie in zijn eigen veilige omgeving bij de opvang! En dit helpt niet alleen hem, maar ook Naud is door Finn zijn vooruitgang in spraak ineens grote stappen aan het maken met praten.
