5 jaar geleden
HELP mijn kind is 4!!
School, nieuwe mensen, nieuwe omgeving, PRIKKELS
Ik trap weer af met een clichétje. Want wat gaat de tijd toch snel.. Afgelopen september heeft onze firstborn de magische leeftijd van 4 (VIER) gehaald. Dat betekend school, bso, nieuwe vriendjes, nieuwe omgeving, nieuwe regels en héél véél prikkels. Wij hebben Ivy haar school met volle overtuiging gekozen en zijn daar tot op de dag van vandaag nog erg blij mee. Haar eerste schooldag verliep redelijk soepel. Ze vond het rete spannend en had daarvoor echt 2 slapeloze nachten. Papa in Ivy’s bed en Ivy bij mama in bed. Voor deze ene keer dan maar. Sochtends verzon madam allerlei smoesjes om niet naar school te hoeven en ze was echt mega verdrietig! Mijn moederhartje brak in honderd stukjes. Eenmaal op school aangekomen leek het redelijk te gaan. Ik ging op de grond naast haar rode stoeltje met haar naam erop zitten. Samen deden we haar ‘werkje’ wat op de tafel lag. Na ongeveer 10 min merkte ik op dat de ouders uit de klas gedruppeld waren en ik op de juf na de enige 20 plusser was. Ik vertelde Ivy dat ik naar huis zou gaan en haar later weer op zou halen. Ivy klampte me helemaal aan mij vast. De juf keek mij aan en knikte, nam Ivy met veel moeite over en fluisterde dat ze me later wel zou bellen hoe het zou gaan. Terwijl ik wegliep hoorde ik ivy heel hard snikken en huilen “MAMAAA”. Mijn hart lag inmiddels in duizend stukjes. Met mijn gebroken hartje en een zenuwachtig gevoel ging ik naar huis, wachtend op dat ene telefoontje. Een uur later werd ik gelukkig gebeld. Alles ging goed en ze had het rete naar haar zin. Toen ik haar ging ophalen vloog ze me in de armen en vertelde ze me gelukkig vol met enthousiasme over haar eerste schooldag.
We zijn inmiddels ruim een maand verder maar nog steeds heeft Ivy moeite met het afscheid nemen. Wat ik overigens niet had verwacht want ze was het ook gewend om naar het kinderdagverblijf te gaan. Waar het afscheid overigens bijna nooit een probleem is geweest.
Ook hebben we inmiddels al haar eerste rapport én 10 minuten gesprek gehad. Niets anders dan positiviteit. Ik citeer de juf: “Als ik 30 van zulke lieve schattige Ivys zou hebben in de klas zou mijn werk nog veel leuker zijn. Haar algemene kennis/woordenschat is al groot en ze luistert goed”. Super fijn om te horen en natuurlijk zijn we rete trots. Maarrrrr, thuis hebben we een oververmoeide en overprikkelde Ivy. Het is ook allemaal niet niks natuurlijk. Zo veel nieuws. Het is dus op het moment thuis best wel een héél pittig meisje. Die heel erg onze grenzen aan het opzoeken is. Provoceren is het nieuwe key woord hier thuis. Ohja, en discussiëren. Dat ook.
We zijn mega, superduper trots op ons meisje maar hopen wel dat ze snel écht gewend is op school en er met veel plezier heen gaat. En thuis ietsje minder prikkelbaar is want #wallentotmijnballen #moe
Herkenbaar voor de mama’s van schoolgaande kids? Ik ben heel benieuwd!
XO Anne
Margriet87
Heel erg herkenbaar. Onze dochter is 4,5 maar nog steeds zo druk en brutaal na school. Ze slaapt vaak om 1830 al, helemaal op....hopelijk is dat lastige gedrag sne voorbij....
MomJo
Ja! Hier in augustus gestart en duidelijk de kenmerken van dat school energie vreet wat zich thuis uit in door de moeheid heel vervelend en druk te doen. Daar mogen we blij mee zijn, want blijkbaar is dat een teken dat ze thuis vertrouwd is en bij papa en mama de emoties laat komen. Niet minder vervelend voor ons, maar wellicht wel een mooie gedachte. We spreken onze dochter wel aan op dat onhandelbare" gedrag en proberen haar bewust te maken dat dit niet de oplossing is voor de moeheid maar dat we het wel snappen. En als ze door blijft gaan, vliegt ze haar bed in. Niet leuk voor ons allen, maar de enige manier om haar te helpen, want de energie is gewoon op. Tevens laten we haar in het weekend verplicht een dag tussen de middag een uurtje slapen. We zien dat ze het loangzaamaan beter kan handelen, en pas tegen tegen zevenen (bedtijd)de grens gaat opzoeken in plaats van al om half 4. Verder mag ze ook iets meer tv kijken. Was het vroeger een half uurtje, is het nu een uurtje geworden, omdat ze dan even al niks doend kan afschakelen.
Sillemie
Zo herkenbaar! Mijn dochter is in augustus gestart. Ze is nog steeds mega aan het uittesten thuis en nog erg moe maar we merken wel al wat verbetering, gelukkig! Dus hopelijk blijft het hier ondanks de feestmaand in stijgende lijn gaan.