Faalangst als moeder

Ik ben altijd een onzeker type geweest. Zocht vaak goedkeuring bij anderen, bevestiging bij anderen en het liefst deed ik gewoon na wat anderen deden, dan zou het wel goed zijn toch? Het verbaasde me niets dat ik op de middelbare school al moest deelnemen aan een faalangst training... maar nu... volwassen, getrouwd en vier kinderen later zit die onzekerheid er nog steeds in! 

Ik heb vier schatjes van kinderen, allemaal hun eigen uiterlijk, hun eigen karakter en allemaal een andere aanpak nodig. Waar je bij de een bepaald gedrag moet afgrenzen, heeft de ander bij datzelfde gedrag een knuffel nodig. Zoeken, aanpassen, proberen en weer opnieuw beginnen. Als ik op het schoolplein sta lijken andere ouders het soms zo makkelijk te doen. Lijken die kindjes braaf aan het handje mee naar de auto te lopen, luisteren ze naar hun papa of mama als die zegt dat ze niets van straat mogen oprapen en zien ze er zelfs nog schoon uit na een dagje school. Bij mij is dat soms anders. Handjes vol kleurtjes, schoenen vol zand en ook in de haren kan ik soms tips halen over de werkjes van de dag. Vind ik dat erg? Nee absoluut niet. Maar soms twijfel ik wel eens aan m’n kunnen, doe ik het wel goed. Ben ik te streng? Ben ik niet streng genoeg? Knuffel ik genoeg? Ben ik oplettend genoeg? 

Ik denk, dat met mij, meer ouders dit gevoel zullen herkennen. Bij anderen lijkt het allemaal net even wat anders te gaan. Ik heb inmiddels geleerd dit te zien, te ervaren en het heel snel los te laten. Ieder kindje is anders, ieder gezin is anders en we doen allemaal ons best om het zo fijn mogelijk voor alle partijen te maken.

Als ik na een dagje schelden, mopperen en corrigeren wel eens twijfel dan maken mijn kinderen dat vanzelf weer goed! Er gaat geen dag voorbij dat ik niet een lieve mama word genoemd door de kinderen, geknuffeld word of dat me verteld word dat ik de beste kok van de hele wereld ben (en geloof mij, ik kan absoluut niet goed koken). Die kleine zinnetjes maken dat mijn twijfel verdwijnt en ik ze vanzelf ergens tegenkom in de loop van de volgende dag... Ik kan dan in ieder geval slapen met de gedachten dat goed genoeg ook goed is!