Snap
  • Kind
  • hartekind
  • mamagevoel
  • overplaatsing

Eindelijk een diagnose, we zijn er alleen nog lang niet

Mijn moeder gevoel had al die tijd gelijk. Toch is het stuk gemaakt, nog steeds durf ik er niet op te vertrouwen.

Antwoord op de vraag of Shelly in levensgevaar is nee, naja dat was hun antwoord.

Op dinsdag ging het mega snel de kindercardioloog kwam erbij en hij maakte een hart echo, door naar de mri scan en na 5 minuten terug te zijn op Shelly haar kamertje konden Shelly en papa meteen door naar de ct scan.

Papa heeft alles gedaan samen met Shelly. Ja het deed pijn als mama zijnde, mijn hart zei alleen maar ik ben haar mama en moet dit doen, mijn hoofd daar in tegen maakte mij helemaal gek. Nog steeds heb ik hier een schuld gevoel over en heb ik een geweldige man en Shelly een super papa.

Al heel snel belde de kindercardioloog mij op. Hij wilde mij graag zelf spreken en gaf mij en mijn man een compliment. Dat wij zo hebben aangedrongen over de hartafwijking van mijn broer. Wat hij had gezien op de hartecho was nu via de ct scan bevestigd. Shelly heeft een aangeboren hartafwijking.

Waar wij het meeste van schrokken is dat hij ook meteen de mededeling deed dat Shelly zo snel mogelijk van het zuurstof af moest, door het zuurstof lopen der longetjes alleen maar meer vol met vocht en uiteindelijk zou ze zichzelf verdrinken. Voor ons ook meteen de verklaring waarom de longfoto juist was verslechterd.

Al snel stond de kinderarts voor ons neus om ook de mededeling te doen dat Shelly een aangeboren hartafwijking heeft en ze meteen hebben overlegd met het Sophia kinderziekenhuis. Shelly moet zoiezo naar het Sophia om geopereerd te worden maar zou verder hier verblijven en ook terug komen na de operatie. Shelly werd over gezet op de optiflow ; dit geeft lucht druk en geen zuurstof.

Woensdag ochtend werden wij gebeld of wij zo snel mogelijk naar het ziekenhuis konden komen. Meteen heb ik mijn moeder gebeld en zij heeft Mano en Niene opgevangen.

Mijn hart zat ergens, voor mijn gevoel niet meer in mijn lijf. Enige wat ik kon denken zie je wel mijn gevoel heeft alleen maar gelijk en waarom heeft nooit iemand geluisterd.

In het ziekenhuis kregen we meteen te horen dat Shelly te veel dalingen had laten zien. Ze weer overlegd hadden met het Sophia. Het Sophia had besloten Shelly over te nemen en daar gingen we opnieuw met de ambulance op weg naar het Sophia. 

mama@PriVe's avatar
2 jaar geleden

Jee, wat een rollercoaster. Wat knap dat jullie je aan je gevoel hebben vastgehouden. Je moedergevoel klopt altijd. Alleen jammer dat de artsen dat niet altijd beseffen. Hopelijk komt alles goed met jullie dochtertje!

mvdijk's avatar
2 jaar geleden

Jeetje wat een vreselijke rollercoaster. Maar wat knap dat jullie toch hebben volgehouden, zo zie je maar weer dat aan moedergevoelens eigenlijk niet getwijfeld hoeft te worden. Ik ben benieuwd maar hoop vooral dat alles goed is gekomen met jullie meisje💜

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Mijndriehelden?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.