Eerste keer logeren bij oma

In de middag vertrekken we met een volgeladen auto naar mijn ouders toe, want eerst gaan we mijn neefjes verjaardag vieren. Juist op het moment dat Boefke weer eens in het ziekenhuis lag, werd hij een jaartje ouder. Mijn neefje heeft er zoveel zin in dat hij ons al staat op te wachten in de deuropening. Al kletsend loop ik naar binnen waar Boefke alleen maar oog heeft voor zijn oma en loopt zo in haar armen. Dat zit goed!

Na het uitdoen van onze jassen en schoenen laat mijn neefje enthousiast zijn bouwwerk zien in de huiskamer. Ook Boefke vindt het een pracht gebouw, maar dan vooral om te slopen. Om een beginnende ruzie te voorkomen, geef ik Boefke het cadeau. Met grote ogen begeleid ik hem naar zijn grote neef om het cadeau af te geven. Boefke kijkt nog even wat er allemaal gebeurd en stort zich dan op het mooie bouwwerk om de prachtige vlaggen te pakken. Gelukkig is de jarige enorm blij met het cadeau en krijgen we daarna een heerlijk gebakje.

De rest van de middag en het avondeten verloopt gezellig en rustig. Boefke wil zelfs samen met zijn neef delen bij het avondeten. Iets wat niet helemaal wederzijds is. Ik geniet van de jongens en zie de prachtige kanten van mijn kleine dondersteen. Wat kan hij zichzelf staande houden tegenover een oudere jongen, maar is tegelijkertijd ook vrijgevig. Een lieverd die graag deelt met iedereen om hem heen. Met vertrouwen in de mensen om hem heen, klimt hij zelfs bij mijn broer op schoot. Dit alles geeft mij zoveel vertrouwen in hoe vanavond gaat lopen.

Bij het afscheid nemen geeft Boefke mijn vriend en mij een heerlijke kus en is daarna alweer druk aan het spelen met zijn grote neef. Met een goed gevoel stap ik in de auto en bereid mij ondertussen mentaal voor op het komende concert.

De avond verloopt heerlijk en het is een genot om weer eens op het podium te zitten na een half jaar lockdown. In de pauze zoek ik mijn vader en vriend op om te horen wat zij ervan vinden. Ook zij genieten, maar dan laat mijn vriend de appjes zien. Boefke heeft zichzelf over de toeren gewerkt op het moment dat hij naar bed werd gebracht. Hierdoor heeft hij weer een golfje over het bed heen gespuugd. Zowel mijn broer als mijn moeder zijn ook vies geworden. Ik schiet in de paniek en weet even niet wat te doen. Ondertussen blijft mijn vriend enorm rustig en probeert mij gerust te stellen met de opmerking: ‘Het is nu toch al gebeurd en wij kunnen nu niets doen voor ze. We gaan kijken wat we gaan doen als we weer bij jouw ouders thuis zijn.’ Dit lukt maar deels en hij besluit daarom om toch maar even te bellen.

Even later komt mijn vriend terug. Inmiddels ligt Boefke naast mijn moeder op de bank te slapen. De hoeveelheid van het spugen was meegevallen, maar had meer door het tillen en knuffelen overal gezeten. Mijn vriend heeft erop aangestuurd dat Boefke wel in bed gelegd wordt door mijn moeder. Nu hij toch goed in slaap is, kan hij daar rustig verder slapen.

De rest van het concert probeer ik mij weer te focussen op de muziek. Na afloop appen we nog even naar mijn moeder. Boefke slaapt rustig in het bed. Daardoor durven we nog even een drankje na te doen. In gesprek met een bandgenoot met een half jaar ouder jongetje kom ik tot de ontdekking waar wij de mist in zijn gegaan. Onze verwachting was dat Boefke overal zou slapen, omdat het ook in het ziekenhuis goed gaat. Alleen dan zitten wij er constant naast en nu waren zowel papa als mama weg. Oeps… toch maar even een periode oefenen voor we weer een logeerpartijtje gaan doen.

Bij mijn ouders thuis slaapt Boefke rustig door. In overleg komen we tot de conclusie dat hij nu net zo goed de nacht door kan slapen bij mijn ouders. Anders halen we hem helemaal uit zijn ritme. Mijn moeder stemt toe onder de voorwaarde dat mijn vriend Boefke ophaalt zodra hij wakker is.

Eenmaal in onze eigen bed valt het mij op hoe stil het in huis is zonder Boefke. Geen gesnurk via de babyfoon en we horen zelfs de klok in de studeerkamer tikken. Toch hoop ik goed in slaap te komen en een betere nacht te maken nu ik niet de hele nacht hoef te luisteren of het goed gaat met Boefke.

Helaas komt dat niet uit en maak ik nog steeds een enorm slechte nacht qua uitrusten. Blijkbaar kan ik mijn alertheid niet zomaar uit zetten. Al vind ik het wel een fijne idee dat Boefke de nacht verder goed is doorgekomen. Na een goede nacht slapen voor Boefke en een enorm slechte nacht voor oma, is hij zelfs enorm blij om zijn lieve oma weer te zien. Hij heeft ons blijkbaar na het in slaap vallen niet meer gemist.