De toetjes zijn geen succes, en de onzekerheid wordt als maar erger..

In de vorige blog schreef ik dat we mochten beginnen met de nutri crème toetjes, om te kijken of Jonah hier ook op kan groeien zodat de sonde eruit kan.

Waar moet ik beginnen.. De toetjes kwamen binnen, en die dag ben ik gelijk begonnen met een toetje aanbieden. Jonah deed al snel zijn mond open en gaf hem een hapje. Ik zag gelijk zijn gezicht vertrekken. Jonah begon te kokhalzen en zei "bah". Ik probeerde nog een hap, in de hoop dat hij even moest wennen, maar vrijwel direct duwde Jonah de lepel weg met zijn hand. Even een liedje zingen, en nog 1 keer proberen, als hij het weer zou wegduwen, zou ik het er even bij laten. Ik wil tenslotte niet dat Jonah een hekel gaat krijgen aan het eten. En inderdaad Jonah duwt opnieuw de lepel weg.

Ik heb het toetje in de koelkast gezet, en heb hem een koekje gegeven om de smaak uit zijn mond te laten verdwijnen. Later op de dag opnieuw geprobeerd, Jonah nam weer 1 hap, en weigerde opnieuw. In de loop van de dagen hebben we veel smaken geprobeerd. Met fruit erdoor. Soms ging er een toetje in, maar dit duurde wel echt even (half uur tot 3 kwartier). Ook is Jonah niet te foppen door het in een ander bakje te doen. 

Woensdag, de dag waarop Jonah altijd wordt gewogen. Ik kleed Jonah uit, en hoop dat gij hetzelfde is gebleven, of gegroeid is natuurlijk, maar helaas.. 120 gram eraf. Oke misschien is het omdat we even gestopt zijn met sondevoeding geven, en moet zijn lichaampje eventjes wennen. De loop van de dagen wordt het normale eten ook wat minder merken we. Overal wat hapjes van, maar dat houd het dan mee op. De toetjes gaan al moeizamer.. Jonah weigert vaak. Ook de smoothie toetjes wilt Jonah niet hebben. Nou ik heb ze zelf geproefd allemaal, en het is ook echt ontzettend vies. 

4 dagen later weeg ik Jonah opnieuw. Ergens heb ik het gevoel dat het al moet. En weer is er 100 gram af. Oké, nu gaat het toch wel snel omlaag.. met in mijn achterhoofd dat hij al geen reserves heeft. Het inslapen gaat ook weer ontzettend slecht. Opnieuw zijn we 1,5 uur bezig. Is het dat hij honger heeft? of toch toeval.. ik weet het niet. Wat ik wel weer is dat het me ontzettend onzeker maakt. Wat doe ik fout? waarom groei je toch niet vent.. het blijft ontzettend aan me knagen. Bij de oudste was ik nooit een overbezorgde moeder, maar dat is 360 graden gedraaid.

Vandaag gebeld met de diëtiste. Aangegeven dat de toetjes weinig tot niet gaan. We zijn lang bezig, of Jonah wilt ze niet. Ze voelt me zorgen, en vraagt zijn gewicht. Ik geef aan dat Jonah is afgevallen, en dat het best snel gaat. Dit vind zei ook, en waar we al bang voor waren wordt werkelijkheid. Opnieuw beginnen met de 2 keer daags sondevoeding. Ik geef me zorgen ook aan, en dat ik misschien toch wil dat hij opnieuw getest wordt voor coeliakie. Ze gaat zijn oude bloedtest nakijken, en mocht ze zien dat er een teken van is, dan vraagt ze of de kinderarts me wilt bellen, en anders moet ik wachten tot 22 juli. Dan staat de afspraak bij de kinderarts gepland. Voor nu starten met de sondevoeding, en hopen dat Jonah weer wat gaat aankomen erdoor. 

Als jullie een idee hebben wat het misschien zou kunnen zijn. Stuur me gerust een berichtje, hier of op mijn instagram. Alle ideeën zijn welkom, want wij weten het niet meer, en zitten met onze rug tegen de muur..